Dewlete û Eskerî

Hamnanê serra 2007î yo. Hewa zaf germ o. Ez Berê Koyî de wenişta otobusa beledîye. Otobuse de zêde kes çin o, ma çend kes ê. Mi ra pey cinî û camêrdêko extîyar, emrê înan dorê şeştî seran de, ha ronişte yê. Yewbînan de bi kurmanckî qisey kenê. Kurmanckîya înan manena kurmanckîya hetê Têrkan. Gama ke qisey kenê, vengê înan weş yeno mi. Demeyêk mi dî camêrdî va:

- Ez nêzana dewlete û eskerî senî kerd, cêra bîy nêbîy?

Mi rê zaf ecêb ame. Ez fetelîyaya ewnîyaya înan ra. Manenê dewijan. Mi xo rê xo de va, çi eleqeyê nînan bi dewlete û eskerîya esto ke wina vano. Rast bî ke ê deman mîyanê artêşe yanî eskerîya û hukmatî de problem estbi, kewtibî pê. La nê kesê polîtîkî nîyê ke sîyasetê Tirkîya taqîb bikerê! Mi rê tam bi meraq. Ma epey ca şîy, mi nêşêna xo de bigîra. Ez fetelîyaya, mi va:

- Dato, çi îşê to bi dewlete û eskerîya kewto? Hema wa qet cêra nêbê, tim û tim pêkewte bê!

Camêrdî ziq ewnîya mi ra, nêzana ez ha se vana. La cinîke fehm kerd. Va:

- Wîîî! Dewlete û Eskerî tutê ma yê. Nameyê lajê ma Eskerî yo, kênaya ma zî Dewlet a. Her di zî zewijnaye yê, ma ra cîya yê. Her dîyan pîya xo rê bi şirîkatî qamyone herînaybî. Ê rojan qamyona xo pare kerda. Ma qalê înan kenê. Nêzana cêra bîy nêbîy.

Fekê mi akerde mend.