Ap Hus û Pêrodayîşê Dewijan

Mehlaya keyê Hesan da-des keyeyî bîy. Pesê xo kerdêne têmîyan, xo rê dore ronaybî, her roje yew keye şîyêne verê pesî.

Wisaran hetanî serê hamnanî ke xeleyî ameyêne çînayîş dorûverê dewe, yaban ra hêgayê ramiteyî zafî bîy. Coka o mewsim de şîyayîşê verê pesî zehmet bi. Çunke bizê zungirî şîyêne kewtêne mîyanê hêgayanê xeleyî, seke yewî xeleyo kesk qirim kerdo çînayo, nê mîratê bizan winî kerdêne.

Aşma gulane de her ca çayîr û çîmen, gul û vilan ra pir bîyêne, dar û birr velg ra xemilîyayêne. Coka pes û dewar mirdîya xo çerayêne. Guwanê biz û mîyan bîyêne pirr şit. Ê wextan pes serê sibayî, nêmroje û şan de hîrê-cem ameyêne ditêne. Ê doran ra şîyayîşê zozanan çin bi û xora seba bêrîye kes nêşîyêne yaban, no semed ra edet bi, bola pesî nêmroje seba ditişî ardêne keye.

Rojêk dora Ap Husê Keyê Hesan bena. Ap Hus pesî seba ditişî nêmrojêk ano dewe. Pesê her keyeyî şino gêwa xo. Cinî lez kenê pesê xo doşenê. Ap Hus zî nanê xo weno, nimajê xo keno, bineyke arisîyeno. Dima vejîno teber veng dano ke her kes pesê xo teber bikero.

Bola bizan pêresena û ver bi yaban rast bena. Ap Hus zî ha dima. La tam gama ke êdî mîyanê dewe ra vejîno, hew vîneno ke nişka ra her di dedzayê ey Ehmed û Rizgan kewtî pê, dora awe ser o bi qîre-qîr gala yewbînan kerd.

Hetêk ra heşê Ap Husî bola pesî ser o yo, zano eke nê bizê zungirî bêwayîr bimanê, şinê kewenê hêgayê xeleyî. Hetêk ra zî heşê ey şino her di dezayanê ey ser ke bîlasebeb yewbînan bikuwê perîşan bikerê. Verî wina tey maneno. La gama ewnêno ke Ehmed û Rizganî dest eşt çu, êdî mecbur agêreno ke bikewo mîyan, înan cêra bikero. Xora Ap Husî ra teber, a saete de sewbîna camêrd zî dewe de çin o. Eke bibo, Ap Hus vano ti înan cêra bike ez şina pesî ver.

Axir Ap Hus agêreno keweno mîyanê Ehmed û Rizganî. Lavay keno, qurban-heyran keno. La Ehmed û Rizgan ne fek pêrodayîş ra vera danê ne zî baş danê yewbînan ro. Gala yewbînan kenê, yenê nêzdîyê yewbînan ke tam derbe bidî yewbînan ro, la nêdanê.

Ap Hus ge Ehmedî de gêno ge Rizganî de gêno. La heşê ey îlla ha pesî ser o. Hêgayê xeleyê ramiteyî ke tewr verî bola pesî bikewo mîyan, şanso xirab ra, o zî yê Ap Husî yo. Ap Hus ewnêno ke Ehmed û Rizgan ne danê yewbînan ro ne zî fek pêrodayîş ra vera danê, hema xo apey dano û vano:

- Law Hemo! Rizgo!... De şima danê pêro, sey camêrdan çend derbanê weşan bidên yewbînan ro, ez şima cêra bikerî, bola pesî bêwayîr şî yaban, nika kewta mîyanê hêgayê xeleyî, ez şêrî mîyan ra vejî!

Ap Hus senî ke wina vano, huyayîş her diyan gêno. Hêrs, qîre-qîr û pêrodayîş ca de qedîno. Her yew çuyê xo verê xo de fîneno war û hetêk ser şino.

Ap Hus şino ke çi bivîno! Hêgayê ey nême ra nême şîyo. Xo rê xo de vano, “Ê law Hemo, Rizgo! Mi di esteyê verên û peyênê şima ra kerdo! Madem ke qina şima qina pêrodayîşî nîya, şima qey hende ez eware kerda?”