Azano Şerîf û Xezala Min

Ez benî, nameyê min Usif o, ez dewêka Licê de dadîya xo ra bîya. Min verê destê mela û seydayan de zaf wend. Min heyatê feqîtîye dî. Wextêk min verê melayê Pîrike de feqîtîye kerde. La ez vana werrika min nêkerdêne! O çax, wextê wendişî de min zerrî deviste keynaya melayî û min nameyê dîkê bêwextî vist xo dima. Eke tena no name bîyêne xem nêbi. La… Ez sereyê şima nêdejnî, ez rastîya na mesela şima rê vacî.

Heyran, ez rocêke dewa Pîrike de bîya û min melayê dewe ra rica kerd ke a roje ez azan bidî. Melayî zerrîya min nêşikite, va, xem nîyo, ewro ti azan bide.

Na rey badê destûrdayîşê melayî, bî gurpe-gurpa zerrîya min. Min do azan bidayne û vengê min bişîyêne keynaya melayî.

Bi fikr û wesweseyê gelo ez do bieşkî sererast wazîfeyê xo bikerî yan ney, ez şîya serê sîya azanî de vinderta û min bi vengêko lerznaye azanê nîmerojî da. Nimacê nîmerojî ra pey min keyeyê yew dewicî de werdê mîyanrojî werd, xatir înan ra waşt û verê xo da dewa xo. Rayîrê min qasê di saetan dewa min ra dûr bi.

Ez rayîr şîne, ver bi dewa xo ameyêne la badê ke ez Pîrike ra vecîyaya, zerrîya min de, min rê bi weswese ke gelo vengê min senî bi? Vengê min şibi heskerdîya min? Eke aye vengê min eşnawitbi, gelo vengê min aye rê weş bi, azandayîşê min ecebnabi?

Sereyê min bi nê persan pirrî û gêc, teberê dewa heskerdîya xo de ez ewnîyaya dorûverê xo ra. Badê ke min dî yew nêaseno, ez şîya serê sîyêka pîle. Min verê xo da dewa aye, min va, ez reyna semedê xatirê delala xo veng bidî:

- Allahuekber, Allahuekber!…

Ez serê sîye ra ameya war û ez kewta rayîr, yara min a weşike hebêke bî. Pîrike de yewna sey aye çinê bî. Bi rindîya xo nimûneya perîyan bî. Mendêne horîyanê cenetî; ê horîyê ke melayî tim behs kerdêne. Werhasil senî bo zî, verê çimê min de, evîndara min estbî. Rîyêko gilover, birûyê sîyayê dergî, çimê zergunî, lewê sey gulan, hinarikê sûrî, qamêka weşike. Badê ke ez çerîgêke şîya, ez reyna ewnîyaya dorûverê xo ra, min va, gelo rinda min, vengê min ecebina? Min xo rê va, vinde ez reyna semedê weşikîya aye azan bidî. Ez şîya serê kendalêkê qicekî:

- Allahuekber, Allahuekber!…

Heskerdîya min yewêka sey xezale bî. Çimê aye eynî yê xezalan bî. Xora o semed ra ez vana xezala min, sey xezalan, narîn û nazenîne, barî û şenike bî, xîyalê min de a karxezale bî. Min va, vinde, ez reyna semedê xatirê xezala xo azan bidî:

- Allahuekber, Allahuekber!…

Erê, qaşo ez şîne, la heşê min aye ser o bi. Min va, ax ax, a esmere, zerrîya min, min ra girota û xo rê berda. A rengesmere, a qemere, bi na esmerîya xo adir devisto zerrîya min. Sey genimo ke verê rocî de bibo sûr, zerrîya min bi esmerîye aye qemerîyaya. Wilay ez do reyna semedê xatirê esmera xo azan bidî. Ez serê tehtêk de vinderta:

- Allahuekber, Allahuekber!…

Verê cû pîlanê ma vatêne, evîndarî zehmet a, min bawer nêkerdêne. Rastî zî wexto ke merdim dûrê evîndara xo bo, evîne sey pizoteyê adirî ya, zereyê merdimî veyşnena. Xo ra hetanî ke adir nêdekewo zerrî, aqil nêno sere. Erê ha, ha dekewt zereyê min zî. Evîna min, şewata zerrîya min, de vinde, semedê honikîya zereyê xo, semedê evîndara xo ez reyna azan bidî:

- Allahuekber, Allahuekber!…KemaL SunaL-Çünku Ben Bir Orospuyum :D

Badê azandayîşê reya şeşine ez rayîrê xo ra şîya, binê dewa min de, serê zinaranê berzan de vengê zerecan ameyêne. Qebqeba înan ra, min xo rê va, werreka ez zî sey şima bîyêne, min zî serê zinaranê berzan de, yara xo rê, marîya xo rê, bi vengêko zelal biwendêne. Rastî edet o ke merdim çîyo baş, hewt rey bikero. Ez reya hewtine zî semedê xatirê zereca xo ya marîye azan bidî:

- Allahuekber, Allahuekber!…

Azanê hewtinî ra êdî kelê zerrîya min weriştibi, min va:

-Ax yara min ax! Ti bawer be, bê to heyat tehl o!

Nê vatişê min de, yew dewicê min o nehs ke azanê hewtin ra xo peyê zinarêk de nimitibi, huya û ame verê min…

Ey soz da min ke kesî ra behs nêkero, la ey dinya-alem heme pêhesna. Vatişê min ”Bê to heyat tehl o” kewtî fekê dewican û dinya ra bîyî vila.

Hende serrî şî, la ez hema zî hewn de qîrena, azano şerîf dana û vana, ”Heyat bê to tehl o!” Û ez mîyanê areqî de hewn ra bena aya…