DERYA JEHRÊ

Çûme gundek li ber avê

Min dî keçek li ber tavê

Potek sor bû keç li navê

Daxwaza xwestin ji bavê

Di derbara jinxwestinê

Agah nebûm min ji dinê

Dest û pê hatim bestinê

Jiyan hate rawestinê

Ew keça ku min çav lê bû

Reş qederê ji Xudê bû

Êş û elem tev ji wê bû

Elemdar kûpa jehrê bû

Dema ketim ewê golê

Ez dîn kirim berdam çolê

Serbir bûme kêra kolê

Çawan hildim evê tolê

Ji ber êşa vê dirbetê

Qîr û zarîna ji me tê

Keçê kul bi canê ketê

Hewar kaniya qehra tê

Dilbijok im wek bulbulan

Mebesta min bexçê gulan

Bi qesta beybûn û vilan

Lê ez ketim kaniya kulan

Van qederên hanê çi ne

Tevê derdan para min e

Birîna min li kes tun e

Por dirêj e, aqil kin e

Hewara min ji ber jarê

Bêrî mame ji sîdarê

Nesîba min ji wê parê

Ketim destê koremarê

Min perde bû li ser çavê

Jîn xirabû ji wê gavê

Jiyana bê roj û bê tavê

Ez dûr bûme ji bizavê

Serkaniyan avî sar e

Noşîcan bona vexwar e

Min ji noşê nîne par e

Ji bedbextî bûme jar e

Ji neçarî ketim tayê

Jîn firriya wekî bayê

Tu pîvanek li te nayê

Serî wek kadîna kayê

Şevder mame li sehrayê

Ketim axîn ji nehrayê

Ketim nivîn ji qehrayê

Ji derd û kulê jehrayê

Ji pitpitê ez jar bûme

Bi derd û kul ez bar bûme

Ez rîsipî û kal bûme

Ji vê jînê ez sar bûme

Heta min jînê nas kirî

Bûme wek berxê gur xwurî

Temen heftê derbas kirî

Jiyan hat û min buhurî

Ji girahê ez hûr bûme

Li nav cengê bê şûr bûme

Ji kêf û şahî dûr bûme

Tûşê birîna kûr bûme

Li ber kevana xwar mame

Ji devkenê bêpar mame

Li nav berfê bêar mame

Ji dilgermahê sar mame

Şûna darên sêv û tirî

Sinc û kelem û istirî

Mecala min ji dest firî

Min umûda jiyanê birî

Zarxweşî min ji bîr kirî

Hesret li sîma vekirî

Min dil wek kûra agirî

Bi vî derdî ew vemirî

Xeyalê min tev bûne cûn

Xirbê xira mane li şûn

Dil û ceger tev bûne xûn

Şekir bûye tehl û gizûn

Li rojê germa nemaye

Li berfê serma nemaye

Li pembû nerma nemaye

Birînê derman nemaye

Felek xayîn li min ba ye

Hesreta mi dengê kewa ye

Ruhnî li çavan nemaye

Bêumûdî tim weha ye

Ne min têl wekî saz hene

Ne min per wekî baz hene

Ne min rê û rêbaz hene

Ne min umîd û naz hene

Ne min dem û ne min gav e

Nikarim lê bikim nav e

Li min heram nan û av e

Birîna min kûr û xav e

Ez bê çar û bê hêvî me

Xwarin wek şebreq û çî me

Vexwar wekî nîm û kêm e

Min nevê birçî û tî me

Ji bona min ray nemaye

Şorahî li xwey nemaye

Serxoşî li mey nemaye

Hêvîya min pey nemaye

Ketim destê por birişkan

Jehrî bûme ji dûpişkan

Cil û ber wek mar û mişkan

Ji ber bêmejî, dilhişkan

Bê îlm û zanîna purr im

Nikarim pêş lê bigirim

Ez bê çar û ne hazir im

Li nav vî derdî bimirim

Hêz nemaye, pê bêlez in

Min hildabû barek mezin

Min got qey gurçîl bibez in

Koremaran laş bi gez im

Vaya derdek bobelat e

Min nema sebr û tebat e

Min ji ber nîne felat e

Min bi der da desthilat e

Noqî mame li hemû kate

Li cî maye ji dil vate

Mejî ber nake lebate

Li halê ez mame mate

Li min xesar hate dinê

Dema çav û pêketinê

Derdê bê derman dîtinê

Te ez helandim emirkinê

Jîna gel te kuşkuşe ye

Min hewldanê bêfeyde ye

Tim heşr û meydana te ye

Der û cîran temaşe ye

Wek ava şêt bi gurgurê

Dev bûye aşê cirrcirrê

Ne diqetê û ne didirê

Bes e hêdî kezîkurê

Şemate ye tim li ser me

Ziman wek lastîgê nerm e

Te rû bûye wekî çerm e

Bes e hêdî eyb û şerm e

Pir westiyam di vê rê da

Wek tiriya mehserê da

Ez nikarim herim pêda

Mame di derya jehrê da