Dinyaya Fanîye de Xeyr û Wayir

Ya Wayir, ti esta!

Ya Xizirê roja tenge

Ya Melekê serê sodirî

Hard û asmênî rê,

Dar û berî rê

Teyr û tûrî rê,

Vergê yabanî rê,

Mar û milawunan rê

Êl û qomî rê,

Der û cîranan rê 

Mulxitê keyî rê

Xo ra ki mend 

Koseyo jû kî ma rê!

Sitara xo ma ser ra mebirne.

Ya Xizirê carê!

Qomê ma her çî rê, her kesî rê sitara Xizirî wazeno. Koyê ziwanê Xizirî de xo rê nêwazeno. Keso ke xo rê çiyê waşt, xo nêzaneno. Çi ke ziwanê ma de keso ke “ez”îya xo vano, raya xo sas keno, nefsê xo dest de hêsîr o. Aqil ra beno, wîjdanê xo nêbeno. Pîr û rayber nas nêkeno, dîyar û jîyaran ra qurfîno. Esqê zerrîya xo vîndî keno. Endî mordemîya î ra, sîfet ra dot qe tebayê nêmaneno.

Şuya xo nêbena, bextê xo nêbeno. Azo ke ci ra beno, ci rê nêbeno yar. Pîstikê xo benê adir nîsene ci ra. Loqmê destî beno zehîr, awa hênîyan î ver ra ancîna, kemerê zîyaran î ver de peqenê.

Coka mordemê ke kewt teng, roc û saeta tengîye de kî siftê rindîya xezayî, bado hastîya alemî, tewr peynîye de kî xo rê nesîb wazeno.

Kam ke xêr vat xêr vîneno, kam ke ser wast ser vîneno. Kes rizqê kesî mewero. Loqmê heramî qulîya xo ra mîyaro war. Heq û neheq ver nîyetê zerrî ra vecîno meydan.

Keso ke zerrîya xo pak kerd nîyetê xo kî keno pak. Nîyet ke pak bî, fêl û emelî kî benê pak. Vatena însanî, kerdenê însanî benê pak. Dormê însanî de hastîye, rindîye wesîye dewran rameno.

La însan ge-ganî kal beno. Ni vatenê xo ni kî kerdenê xo zerrê kesî rê wes nêne. Çikê nefsê însanî dismenê însanî yo. Ebi nefsenet însan qisûr de beno. Nêzanayis famê însanî kor keno. Çi ke keso ke nefsê xo nas nêkerd  Heqê xo nêzano.

A sevet ra na halê kalî ra mordem ebi fam û îzan xo raxelesneno. Kalîna însanî ebi potena pîran wa pocîna. Rayber ke însanî kerd rayê nirxanê mordemîye muskino însanî ver. Rayber raya rastîye ke muskit însanî endî keyberê pîrî de xo vînena. Pîr ke însanî pot, kalîna însanî ci ra kerd dûrî, merdim hurdî ra hurdî hesîrîna nefsenetê xo ra reyîno ra. Rehma Heqî vorena însanî, bextê xo beno ra, bîyayîna xo ra xêr vîneno. Pîr însano ke ci ra bî talib resneno keyberê mursîdî. Mursîd rost dano talibî û î îrsad keno.

Ïnsano ke ebi vengê wijdanê xo pê hesna, çimê dîna de bîn halê xo vîneno.

Tewrn merhale de kî beno însano kamil. Heq û heqîqet ci rê beno eyan. Qisûrê kesî nîvîneno, beno qatre de derya. Cîsmanet de beno wela herdê Dewrêsî. Turabê binê linganê mordemîye.

Ma ke raya xo nêzana, pîr û ocaxanê xo xo vîr ra kerd, endî benîme kengerê verê vayî. Va nefsê ma, cism û cesedê ma kî beno kenger.

Xo vîr ra kenîme ke ma yew qetrade awe bîme, û tewr peynîye de kî benîmê lapê wela herrî.

Seyr û seferê mordemîye taynan rê beno cenet taynan rê kî beno cehenem. Kam ke ebi îtîqat raya rastîyê ra nêqurfîya, pîr û mursîde xo rê bî talib, jîyar û dîyaran ra nîyaz kerd, û nefsê xo kîst, merdenê ra raver merdene zana, Heqê xo nas kerd dîna endî ci rê cenet a.

Kam ke îqrar û îtîqatê xo ra bî, dîna fanî de beno hêsîrê nefsê xo, beno famkor sono. Heq ardimê înan kero. Tengasîya xirabe, derdê giranan kesî medo.

Cad ma ra mirad Xizirê Kalî ra.

Parîs, 10.12.2018