Ez Dêrsim o...

Ez erdê Xizirî yo, ez Dêrsim o.

Koyê mi estê, sereyê înan asmên der o. Hukmê koyanê mi tena perranê helîyanê mi der o. Heybetê înan ra roj şermayeno. Zîyarê mi estê heme gilê koyanê mi de. Ters erzenê zerrîya xirabîye. Çimanê seydkaran kenê kor. Xezalî bê ters azadîye şimenê çimeyê Muzirê mi ra. Xort û kênayê mi estê, bi zerrîya xo cem cênê. Rindekîye çerexîna cemanê mi de. Xizir tewr zaf wela mi ra hes keno. Her cayê wela mi de rêça linga Xizirî esta. Awa mi esta, şîwarê cinîyanê mi bena wayîrê erd û asmênî rê. Cinîyê min ê ke dejanê xo her şewdir tîja homete ra vanê. Daristanê mi estê, xorînîya xo de cuye kenê zergun û seveknenê. Camêrdê mi estê, zimbêlanê xo de hêrsê mi, sêneyê xo de kî heskerdîyanê xo kirişnenê. Û domanê mi estê, asmên ra huyayîş lewîyenê. Domanê mi nika sêneyê mi de yew dirbeta bêderman ê. Çi heyf ke duştê zûranê xirabîye de ez nêşikîyaya domananê xo rê sitar bî. Sucê mi giran o. Azê mi zaf zerrpak bîyo. Sucê mi giran o; bawerîya mi de xirabîye çin bîya.

Ez Dêrsim o. Ez nameyê bawerîya Elî ya.

Ez tarîx ra qîrayîşê domananê xo peyser wazena. Domanê min ê ke yew şewdir bê maye û bê pî verdîyayê. Domanê min ê ke verê çimê merdimîye de Kerbela dîya. Domanê min ê ke porê înan qesnayo û ê ruşnayê surgunîye. Domanê min ê ke qisawetê înan ra mi sêneyê xo de Muzirî kerdê ziwa. Ez bê înan Kemera Duzginî ra heredîyaya. Û ez wela xo de xerîb menda. Dejê mi koyanê mi ra girs o. Koyê mi nêşikîyayî domananê mi rê sitare bê. Mi no dej ra her şewe zerrîya xo de yew koyê xo veyşna û kerd wele.

Ez Dêrsim o. Ez zerrîya koyan a.

Kênayanê mi ra vanê “Kayıp Kızlar”. Ez bi ziwanê xo vana. Kênayê mi vindîbîyayeyî nîyê. Mi dî. Yew şewdir zerrîya mi ra girewtî û kerdî zereyê trêna asinêne. Asin! Kamcîn zerrsîyayî viraşto? Asin qey dolê ezbeta mi rê hende dişmen o? Asin kamcîn ziwan de qesey keno? Ez nêzana. Ez tena nameyê asinî zana. Ey ra vanê “Medenîyet”. Ez nêşikîya biresî asinî. Wa tarîx mevîno. Mi bi çimanê xo dî. Porê înan mend destanê eşîranê mi de. Mi dî. Koyê Zele dî. Çimê înan Dereyê Laçî de darde kerde mend. Rayîran mi rê xîyanetîye kerde. Çi heyf! Domanê mi bîyî werdê kamcîn surgunî, mi nêdî. Wext? Ez nêzana wext kamcîn wext bî. Sey huyayîşê domananê mi cemedîyaye bî. La sîya bî. Sey herra mi sîya…

Ez Dêrsim o. Ez halînê teyr û turê yavanî yo.

Domanê mi şîy, gulê mi şîy. Gulê mi bê solan şîy, gulê mi bê kincan şîy. Gulê mi bê ezbete şîy. Bê germînîya pistanê mayan şîy surgunan. Ê surgunî leşa domananê mi ra girdêr bî. Duştê hende xirabîye de heme zîyarê mi lerzay. Vanê tarîx tu çîyê xo vîr ra nêkeno. Rindîye û xirabîye yew roje vejînê serê awe. Gelo tarîx qey domanê min ê sîyayî kerdê xo vîr ra? Gelo surgunbîyayîşê domanan yew dirbete nêeşte pela tarixî? 

Ez Dêrsim o. Ez herra bimbarek a.

Kênayanê mi tarîya çimanê xo şewanê mi ra girewtbîy. Rindekîya xo vilanê koyanê mi ra girewtbî. Vengê înan ra daristanê mi bîyêne mird. Û teyrê mi bi eşq nîştêne daranê mi ra. Xirabîye tewr zaf kênayanê mi ra tersayêne. Ê mi ra girewtîy. Veyvekê koyanê mi, bê veyve mi ra girewtîy. Dej gina lawikanê mi ro. Awirê înan ê peyênî mi vîr ra nêşonê. Ê bêveng qiray, mi ra yew veng pawit. Dej çik o? Heme zîyarê mi merdimîye ra heredîyay. Xezalê mi kewtî destê saydvanan. Teyranê mi wela mi ca verdayî. Vengê mi awa mi de xeneqîya. Ez awiranê înan de merda. Ez se bikerî? Destê mi çin bî ke ez înan destanê xirabîye ra bicêrî. Zonê mi çin bi ke ez înan rê yew çekuya peyêne vajî. 

Ez Dêrsim o. Ez wayîrê dirbetanê xorînan a.

Ez huyayîşê domananê xo pawena. Wa homayî na dirbete xo vîr ra bikerê. Wa tarîx gêj bo. Wa merdimîyê mevîno. Ez xo vîr ra nêkena. Ez her şewe bena wele û virara vayî de axmeyê rîyê erdî bena. Ez her mîyaz de kuna zerrîya şarê xo. Ez her şilîye de çimanê cinîyanê xo de bena laşer û kuna hewnanê behran. Seba ke kênayê mi, mi bîyarê vîrê xo. Seba ke domanê mi na xirabîye xo vîr ra mekerê.