“Gût Mornîg” Yan “Gît Moruk”

Xisletêndê Evdalê kurdewarî estbî ki cuda malbatî ra mendbî. Ey her şewrane her embazî ra vatê “Rojbaş.” Eke rojên jewî rê nêvatayê zeki çîyêndê xo vînî kero. Ju fin jew embaz xo vîr ra kerdê zî, o şîyê ci ra vatê “Roşbaş, embazo delal.”

Embaz Dozvan embazêndo gangiran bi. Her şewrane kî o weriştê, hewndê şewrey ver, ge xo vîr ra kerdê ki ser û çimê xo bişuwo, ge xo vîr ra kerdê ki puçikanê xo pay kero, ge xo vîr ra kerdê ki çinayê xo xo ra bido. Ju fin zî ser û çimê xo şutê la xo vîr ra kerdê ki şiro bi xewlîye rîyê xo ziwa bikero. Şewrane weriştê eletewşkî şîyê daşir. A alozîya embazdê Dozvanî hetanî ki o hepisxane de bî berdewam bî.

Dozvan nê rojandê peyênan de şîyê kursdê îngilîzkî. No kurso ki îdareyî dabi dest pêkerdene. Qando ke vateyanê îngilîzkî mezgê Dozvanî kerdbî têmîyan, ê rojan hebên bibî haydar û şewrane rew weriştê. La na rewşe zî zaf nêramit.

A roje şewrane embaz Dozvan werişt. Cadê rakewtene ra xo verda cêr. Evdal cêr de bî. To vatê qey oyo nobete paweno. Dozvan kî ame cêr, Evdalî vat “Rojbaş embaz.” Goşê Dozvanî zî giranî bî. Qandê ki ey kîşt de tope teqa bî, goşanê ey rind nêeşnawitê. La çi ecêb bi ki ê rojan ey rind eşnawitê. Cewab da Evdalî û vat “Gût mornîg.” Evdal herinda xo de ziq vinderd û vat “Embaz Dozvan! Uslubê xo rast bike! Ez to ra vana ‘rojbaş” ti yê vanî ‘gît moruk’, eyb o! No çi uslub o? Dozvanî vat “Uslubê çiçî?” Evdalî vat: “Qey vengê xo ti yê bi xo nêeşnawenî? Ez to rê vana ‘rojbaş’ ti yê bi tirkî ya cewab danî û vanê ‘gît moruk’. Eke weş o, wa pîyê to moruk bo.”

Dozvan bê hemdê xo huya. Embazê ke hewde bî pêro bîy aya.