Hamê hama xwedîyê aqilê fama!
Sêwreke ra keynekê vera Berferati de jû dew rê bena veyve. O keye de jû keyneka keyî, visturîya ci û vistewreyê ci beno. No keye heme pê miyan de ciwîyenê, wedeyê nînan cilan û perdeyan a pêra abiryaye yê. Veyve çila girota wedeyê xwu de ronişte ya.
Jû kuwarîyê nînan beno, tede xele beno, fekê kuwarî ver de zî jû kuteka banî bena. Visturî keynerda xwu rê vana “Here ji kewarê sehanek xele bîne.”
Na şina jû destî na kişta kuteka banî ra, jû dest a kişta kuteka banî ra ravêrnena û sehane kena qulda kuwarî. Sehanê xele vejena. Destanê xwu ancena. kuteka banî werteyê her di destanê keyneke de manena.
Maya keyneke vînena, vana “Ha ho, ha ho! Mêrik were, qîza me kilît bû!”
Na qîrena, veng şino veyve, veyve perdeyê wedaya xwu pey ra temaşe kena, vana hela ez biewnî se bi, na çi qîrî ya. Vistewre yeno, a kişt ewneno, na kişt ewneno. Vano “Jinik wele qîza me kilît bûye. Em ban bikin, bira Hamê hama, xwedîyê aqilê fama were, ew zane kilît veke.”
Veyve peyê perdeyî ra temaşe kena, vana hela ez biewna, nê do se kerê. Veydanê. Hamê hama xwedîyê aqilê fama yeno, a kişt ra ewneno destê keynek ra, na kişt ra ewneno destê keynek ra. Linganê xwu ser o çok beno, roşeno, qutîya xwu akeno, cixara pêşeno. Cixara tafîneno. Çend kufî anceno, vano “Çareyeka wê heye, em ê destekî qîza we jêkin!”
Na qiser ser ra veyve lez peyê perdeyî ra vijîyena, şina jû destê keynek ancena, sehane û destanê keynek kuteka banî ra akena, keyneke reynena ki destê keynek ciranêkerê.
Hamê hama xwedîyê aqilê fama, senî vîneno veyver keyneke akerde, vano “Wele ev bûka we pir aqil e. Dîqet bikin diz wê nedizin. Bûka wakîno zor peyda dibe.”
Vistewre cayê ra vano “Em çi bikin, kes nedize?” Vistûrî cayê ra vana “Em çi bikin kes nedize?” Hamê hama xwedîyê aqilê fama vano “Em bûka we bibin dîwarê odê va mîx bikin, bira kes nedize.”
Veyve tersan ra “haho” kena û remena. Nê kewnê veyver dime, tepêşenê anê keye. Veyve dês ra mîx kenê. Veyve gan dana, mirena.
Na mesela Sêwreke de vajîyena. Bolê ci vanê raşt a. Labirê kes nêzano se biyo.