Heqê Mînîbuse

Vizêrî ez şiya Ofîs. Mi îşê xwu qedêna. Tam ez ageyrayêne, ame mi vîr ke mi rê yew flaş memory zî lazim o. Mi yew dikanê komputuran ra persa, va “16 GB 50 lîrayî”. Mi dest kerd xwu cêb, tenya 30 lîrayî mi dir mendbî.

Ez bineyna nata ameya, yewna dikan kewt mi ver. Mi persa, înan va “16 GB 32 lîrayî”. Mi va “30 lîra beno?” Va “Beno.”

Badê taştereyî saete bibî hîrê. Zaf germ bi, merdim nêeşkayêne nefes bigêro. Tam mîyanê berê dikanî de mi nîyet kerd ke ez dikandarî ra vajî heqê mînîbuse mi dir nêmend ke ez şêrî keye, di lîrayî pereyê werdî bide, ez badê cû yena dana to la riyê mi nêgirewt. Çiyo ke merdimî nêkerdo nêeşkeno bikero. Seba ke mi dir pere nêmend, ez qasê hîrê kîlometreyî rayir peyatî ameya keye.

Ez tam verê Merkezê Kulturî yê Cîgerxwînî ro viyarta, yew xortê pancês-şiyês serreyî ez vindarnaya. Yewêko werdileko siyatale bi. Ez nêzana çi semed ra, wexto ke mi ewnîya ci ra, merre ame mi vîr.

Bi tirkî va “Abê Ofîse gidîyem, param qalmamîş, bî yol parasî vêrebirirsin?”

Ez xwu rê şaş menda, mi nêzana ez vajî se. Mi bi peşmirîyayişêko mehcûb va “Wulay mi dir heqê mînîbuse bîle çin o, coka ez ha Ofîs ra heta tîya eno germ de peyatî ameya.”

Lajekî çimê xwu kerdî beq, sewlanê mi ra bigê hetanî serê sereyî ewnîya mi ra. Seke mi ra bawer nêkero. Mi va “Ti mewnî tîpê mi û kincanê mi ra! Ez raşt vana. Qet çin bo ez çewres serrî to ra pîlêr a. Ez hende ca rayir peyatî ameya.”

Mi zaf areq dabi, atletê mi bibi şelpik mendbi. Mi atletê xwu nîşan da. Mi va “Biewnî areqê mi ra!”

Lajek zî sey mi peşmirîya û da piro şi.

Ez ameya mi keye de qal kerd. Tutan va “Bawo, dizd ê. Eke merdim cuzdanê xwu vejo, danê piro benê.”

Ez nêzana gelo dizd bi, yan heqîqeten heqê mînîbuse tedir çin bi.