Heştê Adare
Jehrêk gineno zerrîya camêrdêk ro
Yew jehro sîya
Yew jehro kiştox
Yew jehro nêrkî
Û vengê yew cinîke birîyeno cuye ra
Cuye rengê xo yo tewr rindek vîndî kena…
*
Embazê rayîrî, camêrd!
Ma bi yew qîrayîş yenîme dinya. Bermişê to, yê mi ra berz nîyo. Ez û ti qayîtê yew asmênî kenîme, pay nanîmê yew erdî ser. Yew cile de virar fîneme şewan ra, yew bêrîye ra şewdiran pawemê. Rîyê xo çarnenîme yew tîje. Ti bê mi ez bê to nêbemê.
*
Sêneyê mi de haştîye
Vengê mi de têduştîye
Pîzeyê mi de cuye pawena
*
Verê çimanê to de gonîya mi cemedîna. Ruhê mi sey awa royan herekîno cayanê xerîban. Her şewdir yew cinîye kişenê rîyê erdî de. Her şewdir yew vile herednenê koyan ra. Her şewdir parçe-parçe cuye kireşnenê goristanan. Bê bermiş, bê xatirwaştiş…
No heskerdiş nîyo. No eşq nîyo. No tena merg o. Keweno mîyanê min û to. Keweno mîyanê cinî û camêrdî…
Meke!
Merg yê ma nîyo.
Meke!
Porê mino derg qederê mi nîyo.
Meke!
Seba namusî mi mekişe.
Namus mîyanê gorimanê mi de nîyo!
Heştê adare, ke roja cinîyan ê dinya yo, heme cinîyan rê biba wesîleyê xeyr û weşîye.