Hewno Remaye

Mi xo da kiştiș seba nenûgê to yê qesnayeyî. To xo dima huayîşêko diryaye verda û pistinê mi de bîyî xerib.

Mi va meker qurban, ma pistinȇ yewbînan de mexeniqne. La to goşê xo pê velgê rişîyaye yê dara mi girewtî. Ez vengê xo yê ke veng dano to rê bermena. Mi lîlawanê xo de fetisnneno huyayîşê to yo ke mi zerrî devista ci. Zerrîya mi bermena ez goş nêdana ci. Goşê mi hê paweyê vengê to.

Ez kênayêka zerrîtenik la ҫimmird bîya. Tena vêşonê to bîya. To va bê ma adirê zerrîya yewbînî çimanê yewbînî ra bişimîn. Ez hameya, to pȇ dûrîya xo kile kerde hewn a. A kila ke to ra dûrî ya, mi bê to vista ta, hende to ra dûrî ya, tu dir fetisîyena. Mefetisne qurban, ê keynekî pȇ a kila ke xo bi xo takewena ciwîyenê. Ez hema zî vana meker, la ti êdî goştarîya zerrîya xo zî nêkenî. 

Ez eka bîya cinîyêka awirşikitîye. Ina bî dîyarîya to. A dîyarîya ke mîyanê welatê ke bêwayîr veşeno de to mi rê daybî pêser? Mi vatêne qey ti xo mi rê kenȋ dîyarî. La ti bêxoyîye rişnenê mi ser û nenûganê heyatî kenê mi çim ra. Raşt, ti senî xo mi ra nimnenî û mi çimrişîyaye verdenî?

Beno qurban, wexto ke merdim zaf hes bikero, zaf paweyê yewbînan bimano, zaf xeyalan bikero, beno xerîbê yewbînan. Ez to ra musena ȋnan, ez nêzana ti kamî ra musayî. La ti nêzanî ke xeyalî çiqas bidejnê zî nêkişenê. La raştîya ke qasê serê derzîne ya, janê goninî kena pirê raştîyan. Mi meker qurban, seba guneyo ke ma nêkerdo. Mi a kêneka pîlnêbîyayîye to rê kişte. Ma pîya mîyanê cengê welatêkê sêwirî ra a vete û arde serê balişnaya to ya bêrîye de kişte. Gonîya aye rişîyaye rîyê ma ser de. Ma yewbînî rê bîyî goninî, ma pê gonî girêdaye yê êdî; gonȋ ma kena dişmen, gonȋ ma kena wayîrê yew balişna.

 Ma pîya bîyî qatilê aye, bê, wa no meyît erd de nêmano. Ez êdî to ra nêpersena nêvana ti çira mîyanê gola vîrardişê serran de ma fetisnenê. Ez nêvana mi bi huyayîşê çimanê xo biperne. Tena ez vana nê meyîtî erd ra wedare.

Ez newe ra musaya ke her huyayîş de yew lîlaw, her şadî de janê tavisteyî, her mirad de bêmiradîyêka nimitî esta. Û bêmiradîya ke to nimita, to pêro rişna mi ser de. Ez hîna zî ha verê berê awiranê to de. Çunke tena ê berê zerrîya mi kenê a. Ti çi bîyarê ez vana sere û çiman ser. La ez şîyayîşê to yê balişnaya xo ser ra, ez nêvana oxir bo. Şîyayîşî hewnanê mi rê meke raywan. Wexto ke ez şêrî êdî anêgêrena.*

_________

*No nuşte "Newepel, Rojnameyo kulturî yo 15 roje, Hûmare 36, Dîyarbekir, 01-15 êlule 2012, r. 6" de weşanîyayo.