Karo Bêkêr!

Padîşa pê hesyeno ke welatê ci de yew xort esto, panc gamî dûrî ra derzînî erzeno, qirmê dare wa çikneno. Dima, eynî ca ra layî erzeno qula derzînî ra viyarneno.

Padîşa vano “Ê xortî biyarê, wa hunerê xwu binawno ma zî” Şinê anê. Xort verê çimê padîşayî de, panc gamî dûrî ra derzînî erzeno, eynî sey rime qirmê dare de çikneno. Dima, sereyê layî fekê xwu de keno hî, mîyanê her di giştanê xwu de tadano, baş keno tîk û erzeno, layî zî qula derzînî ra viyarneno.

Padîşa emir dano vano “Biberê pancas qamçî bidê piro û panc hebî zerdan bidê ci, wa şêro!”

Benê pancas qamçî danê piro, hal ra fînenê. Dima panc hebî zerdan danê ci, şirawenê.

La milet meraq keno, vanê “Padîşa, to çi ra xort da kuwayiş, perîşan kerd, dima zî panc hebî zerdî dayî?”

Padîşa vano “Neke panc gamî, pancas gamî dûrî ra zî derzînî bierzo û dare wa biçikno, kêrê çiyêk nîno. Seba ke emrê xwu wina yew karê bêfayde de xerc kerdo, pancas qamçî heq kerdî. Badê werdişê qamçîyan, beno ke xwu rê bi ê zerdan yew meşgûlîyeto newe bivîno, coka mi va panc zerdan bidên.”

Zaf merdimî estê, eynî sey enê xortî, vanê qey hunerêk nîşan danê la emrê xwu karo bêfayde de xerc kenê; qal û qîl kenê, qalanê vengan vanê, çiyo tewş û bêfayde nusnenê. Wextê merdimî zî xwu dir heder kenê.