Kevoke

Êdî sey verî kevokan nêkenê weye la Diyarbekir tarîx ra nat welatê kevokan o, her ca kevok ê; Diyarbekir seraser kevokî. Hîna zaf enê kevokê keweyê hebeşî la înan mîyan de tayê kevokê sipî zî estê. Winî azadane asmênê Diyarbekirî xemilnenê. Serbanê apartmanan de, serê klîmayan de, peyê lewheyê dikanan de, serê tabelayan de; her ca halînê înan estê. Serê sibaynan hende weş quqnenê ke qet mevajên.

Rîyê zîrçê înan ra mîyanê înan û cinîyan weş nîyo; trabzananê balkonan hetiknenê verdanê. Zîrçê înan asinê balkonan wa beno wuşk, cinî nêeşkenê ci ra pak bikerê. Labalê mîyanê min û înan weş o, ez înan ra zaf heskena. Hîna zaf zî gama ke serê dêsê balkone de benê cotik, bi yewbînan benê şa, ez wazena înan temaşe bikerî. O halê înan mi rê zaf şîrin o.

Emser, payizî, rojêk keye de ez tena ya. Gama ke mi mitbaxe de werd werdêne, yew kevoka sipîye berê akerde yê balkona mitbaxe ra ameye nîşte serê masa. Ma sey di însanan ewnîya zereyê çimanê yewbînan ra, ewnîyayişê aye zaf şîrin bi, seke peşmirîyayêne.

Mi tayê hurdîyê nanî eşt ver, yew di nequrî dayî piro, dima fir da şîye nişte serê asinê balkone. Mi nêdî uca ra key peraye.

Vizêr hela şanî, odaya xwu de mi perdeyê pencera dabi kîşte temaşeyê teberî kerdêne. Ez nêzana çi semed ra la xeyalê mi de yew peşmirîyayişo şîrin estbi, winî xwuvero ameyêne verê çimê mi, coka ez bi xwu zî seke teqlîdê ê peşmirîyayişî bikerî. Mi dî yew kevoka sipîye mîyanê daranê parke ra vejîyaye hetê mi ser ameye. Herhal aye va qey cam akerde yo, waşt bêro zere. La rebena mi bêkeys ginaye cam ro. Zingînî cam ra şîye.

Vengê kulpîya camî dir mi va qey qelbê mi şikîya sey camî bi xizûz-xizûz.

Purtikê kevoka rebene hewa ra bîyî vila, winî bêheş, sersem, bi teqlan şîye hetanî war. Tay mend ez zî aye dima xwu pencara ro bierzî war, aye hewa ra biqefilnî nêverdî bigino erd ro.

Kevoka sipîya rindeke tam ginayêne erd ro, yew mucîze bi. Ameye xwu, winî nêzdîyê erdî ra şûş bîye, peraye şîye hetê parke wa, mîyanê daran de bîye vîndî.

Mi her di destê xwu dayî qelbê xwu ser, xorîn ra nefes girewt…