Kiştiş

28ê menga êlule 2009 de, dewa Licê Xembaz de teqnayîşêk virazîya û domanêka diwêsserra parçe-parçe bîye merde. Tayê gonîweran çar rojê dinya pizêza diwêsserra rê zêde vînaye. Derê, hedîseyo winasî cayêkê bînî de ke biqewimîyayênê, mesela Filîstîn de, Bosna de, Çeçenîstan de ke biqewimîyayênê, se bîyênê Tirkîya de?

Ceylanan diwêsserra malî (pesî) ver de bîya, mal çerênayo. “Mi rê meqerne bipewje” vato dayîka xo rê wexto ke keye ra teber bîya. Ez zanena, nika bi keyfweşîya meqerneyêkê weşî malî ver ro amey şîya. Nika sey xezalan ê bêj û beyaran ro çing dayo. Û dima teqayîş, dima a bejna delale parçe-parçe… O rîyo masumo pak, ê çimê girsê gilorî verê çimanê ma de aliqîyaye mendî.

Kiştoxê Ceylane, ê gonîwerî hema-hema bellî yê. Feqet destê xo çitur şî bi Ceylana ma, a zalimîye çitur kerde hîna rinda-rind bellî nîyo. Delîlî estê, delîlî zaf ê. Hemkar û pîyakarê ê gonîweran kewtê bi dima ke delîlan çin bikerê. Dewij û keyeyê Ceylane vanê ke hawan o. Nêzdî ra, yew qereqol ra hawan ame eştene û Ceylane kişte. Erkanê pêroyî yê Tirkîya hawanî înkar keno. Dorûver de, a roje qet qereqolêk ra hawan nêameyo eştene, vano. Çi ke teqîyayo, verê ra erazî de bîyo, kêneke pêkaykerdo, teqîyayo, vano. Erkanê pêroyî keno ke gune bierzo vileyê tayênê bînan. Derheqê çekan de kesêkê ekspertî keyeyê Ceylane xeberdar kerdo ke kêneke bi çekêka xususîye amaya kiştene. Na çeke wexto ke gonî de temasê xo ama meydan, teqîyena û hedefê xo parçe-parçe kena. Na yena a mana ke gonîweran nayo pira û Ceylane kişta…

“Kerga mi” yena vatene zereyê keyeyî de. Wina aseno kesêka zaf şîrine bîya. Xora domanêka diwêsserra yewbîna çitur bena ke?... Ekserîya “vereka mi” yeno vatene. Feqet “kerga mi” zî hende şîrinî û nazdarî û delalîye îfade kena. Dayîka xo bermena “Ceylane kerde parçe-parçe!” vana. Bedenê cîgera xo ya winasî rê dest dana, zerrîya kamcîn dayîke?... A zî bi nê derd û kulê zerrî bermena.

Ceylane nika dewa xo de, a bejna xo ya delala nazenîne, o bedenê xo yo parçe-parçe bîyaye binê erdê sîyayî de pelixîyeno û poyîyeno. Gorna (mezelê) aye ser o gul û vilikî estê. Qijkek-qijkek salê gorne estê. Domanî ê salan ro keleyê xo birnenê. Dayîka xo her roje bi ziwanê xo ya a gorne ser o lornena, derdê cîgera xo vana.

Sala gorna Ceylane ser o  nuşte esto: “Ceylana me, dilê me parçe parçe.” Ya, dilê me parçe parçe; zerrîya ma parçe-parçe. Înanê ke no nuşte nuşto weş û war bê, destê xo weş bo.

Temam…

Ma sala gorna Ceylane ra, bi ziwanê aye, bi ziwanê dayîka aye çend çekuyî çira çin ê? Zaf zaf zehmet o ke merdim “Ceylana ma” binuşno? “Zerrîya ma parçe-parçe” nuştiş zaf zor û zehmet o? Dayîka xo her roje gorna cîgera xo ser o lornena, ziwanê aye ra çend çekuyan fehm bikero? Derê, vengê dayîke nêame hesnayene yan ame peygoş kerdene? Kesî ci ra taba fehm nêkerd yan xo na bi fehmkorîye?

Ma zanenê, o rîyo masumo pak, ê çimê girsê gilorî tima-tim kiştoxanê aye ser o yê. O çîkayîş û lornayîşê dayîke tima-tim goşanê înan de gulbang dano. Ê nê ezabî ra nêeşkenê xo bixelisnê.

Feqet…

Seba gorna Ceylane ro bi ziwanê aye, bi ziwanê dayîka aye ke çend çekuyî meyerê nuştene, no ezab gîraneyê ma zî ranêverdano. Ma zî nêeşkenê nê ezabî ra xo bixelisnê.

Hepisxaneyê Tîpê E yê Edîrne