Peynîya Serra 2011î de Însan û Kerge

Mi sodir qezete girewte tey nîyada ke cendegî têlêwe de fîştê ra, tayê kî serê cendegan de berbenê.

Aynî deqa de kî televîzyon de binnuşteyê vejîya ke serwezîrî vato “No dej yê ma pêroyîne yo.” Kam îmanê nê çekuyan keno? Nêzan eceb rast a? Eke henî yo, çayê hetê ra kî saye ke çîyode zaf normal o, hênî qisey kenê. Ê ke xelet amê kiştene saye ke însan nêbîyê, ti vana qa kergî yê. Eke sare birnay lingê kergan gire danê ke nêpirpişîyê ra, nêremê. Ti vana qa lingê domanan kî gire dayê û sare birnayê. Jê kergan estê pêser.

Zafê qezetey kî jê hukmatî qisey kenê. Sayê ke vanê “Towa nêbeno yî xora qaçaxçî bî.” Wazenê ke qirkerdîşe nê 35 merdiman meşrû bikerê. Nêzanen ke kamcî wijdan naye qebul keno?

Zamanê Mêrdîn de dewa Zanqirtê de ke dewijî û îmamê dewe pêro pîya ke qir kerdî cayê karî de malimê vat “Ala îyê bînî neyse, heyfê îmamî.” Zîhnîyetê nînan o rastken nîya ro. Honde çel-çuko bêguna ame kiştene, yî “neyse” bî.

Miletî kisenê dima kî vanê “Pardon!” Pardon, ma 33 keşî kî verende ra xelet kiştî. “Pardon” Dêrsim de keşî sare wenêdardîbî, da-vîşte hazar cinî, camerdî, domanî xelet kiştî. “Pardon” borîyê dest de bîyê ma vat belka çek o, xelet kişt. Pardon… Pardon.. Qusur de nîyamedê ma şima xelet kiştî.

Îşê xeletîye de ke merdim reyê “pardon” vat, gereke reyna o îş nêkero. Welatê ma de her “pardon”î dima bêterade bîne yena miletê ma ser de.

Her kes kî zaneno ke no welat de qîymetê însanî honde kerge bîle çin o. Qeyserîye ra na het belka honde kerge esto. Uza ra dot kerge tenêna biqîymet a. Coka honde rehet kişenê û dima kî “pardon” vanê.

Sîstemê perwerdeyê ma û îlam-îlam çapemenîya ma, zereyê însanê ma kerdo tip-tol, wijdan kî tey nêverdayo. Merdim ke bêwijdan bî, tenya hûmara cendegû hesabneno. Eke hênî nêbîyenê taqize cayê ra vengêde însanî vejîyenê.

Çi guna yo ke ma roza peyêna na serre de qalê merdene, qalê herbî, qalê zulmo ke însan bi însanî keno, keme.

Ma key beme merdim? Key dejê ê bînan ra “neyse” nêvame, jê dejê xo qebul keme?

Haqa qezeta Tarafî kî cidîme ke na bêwijdanîye ana ere ziwan.

Serra newîye miletê ma û dinya-alemî rê weşîye, rindîyê û haştîyê bîyaro. Pêro xirabîye û xeletîyî na serre de bimanê. Tenê aqil û wijdan bido zalimî.