Qetlîamê Helebçe

Naye ra 22 serrî ravêr, qezaya Silêmanîye yê Kurdîstanê Başûrî Helebçe de yew qetlîam  virazîya. No qetlîam, yew jenosîd bî. Hedef de kurdê Helebçe û ê bînî bî. Qetlîam, bi emrê Sedamî ame ca. Sedamî emr da Elî Hesen el-Mecîdî (Elî Kîmyewî), ey kî no emr bi bombayanê kîmyewîyan ard ca. Nameyê nê operasyonî “Enfal” nabî pa.

Enfal, nameyê polîtîkaya jenosîdê Sedamî bî. Sedamî wexto ke 1968 de îqtîdar girewt xo dest, o wext ra hetanî îqtîdar ra kewt war, derdê ey o bî ke kurdan bikero ereb. Heto bîn ra kî qirkerdîş û qedyayişê înan kerd hedefê xo. Meqsedê ey o bî ke kurdan qir bikero û biqedêno. Êyê ke bimanî, înan kî bikero ereb. Bi no meqsed bi hazaran kurdî nefî (surgun) û koçber kerdî, welatê înan Kurdîstanî ra fîştî dûrî. Heto bîn ra kî şaro ereb ard Kurdîstan de hard da ci û kerd wayirê milkî.

Sedam Huseyn destê leşkeranê Amerîka de

Sedamî nameyê na polîtîkaya xo ya jenosîdî “Enfal” yew sûreya Quranî ra girewtbî. Manaya Enfalî Quran de “xenîmet” bî. Yanî goreyê Sedamê faşîstî, seba emelê xo yê xirabî kitabê muslumanan Quran kî kerdbî alet. Sedamî vatê, goreyê na sûra musluman ma yîme, ê bînî têde kafir ê.

Bi serran polîtîkaya Sedamî ya jenosîdî dewam kerde. Bi hezaran dewî kerdî xirabe, ro kurdan zulm kerd.

Roja 15ê adare 1988 de leşkeranê Îranî hetê Îraqî ser yew operasyon viraşt. Nê operasyonî de Celal Talebanî (serekê YNK) hetê leşkeranê Îranî girewt û seba azadîya kurdan mucadele kerd. Eke Sedamî no hal dî, xo şaş kerd. Bi xezebêde zaf girs, emr da Elî Hesen el-Mecîdî (Elî Kîmyewî). Elî Hesen el-Mecîdî kî bi bombayanê kîmyewîyan Helebçe kerde sey cehennemî.

Nê zulmê girsî ra xebera şarê Helebçe çin bî. Bêxeber mîyanê zulmê Sedamî de mendî. Qet nêtersay. Nêremay. Çimke bêxeber bî. Çimke masum bî.

Elî Kîmyewî, yanî Elî Hesen el-Mecîd 

Wext peroj bî. Helebçe de hêdî-hêdî va ameyne. Leşkeranê Sedamî, şîyayişê hetê vay bîle kifş kerdbî. Bombayê kîmyewî yew bî yew eştî mîyanê Helebçe. Elî Kîmyewî emr emrî ser o dayne leşkeranê Sedamî. Leşkeran kî bombayê xo yew bi yew teyaran ra eştî Helebçe ser. Nê teyareyî, ê Yewîya Sovyetan bî. Bombayê kîmyewî kî ê dewletanê Ewropa bî. Qaşo ke her di hetan kî demokrat bî. Labelê eke perse ameye kurdan ser demokratîya înan kî qedyabî. Sey têdê demokratan, ê kî bêveng mendî. Mîyanê na bêvengîya girse de Sedamî dest ra çi ame qet pey de nêda. Her babet zulm kerd. Tena Helebçe de 5.000 merdimî merdî, 150.000 merdimî bî bîrindar.

Kênekêka helebçeyije no zulm wina qisey kerdêne:

“Virnîye yew boyêde zaf pîse amê pirnika ma. Mendbî ra boya çopî. Peyê cû na boye xo vurna û bîye sey boya saye. Her çî ke şî boye xo vurna. Peynîya peyêne de bîye sey boya yew hakî. Peyê cû duyêde sîya û soteyî asmênê Helebçe girewt. Kamî ke na boye û duyo sîya û sote de bîne girewte têdê înan merdî. Her çî bê bîne mend. Dar û ber, gul û sosin, kal û pîr, zav û zêç têde xeneqîyay. Her ca merdeyan ra bî pirrî.”

Heya, a roje însanî, darî, heywanî merdî. Gul û vilî bê bîne mendî. Çinayê ke bi bîne ciwîyayne têdê înan merdî. A roje, her kes merdbî. Eke raşte pers bikerê, a roje Heq kî merdbî. O bîle bêveng mend duşê zulmê Sedamî de. O bîle bêveng mend duşê mazlumîya kurdan de. A roje têdê însanîya însanan merde. Çimke duştê nê zulmê xedarî de qet kesî ra vengûvaj nêvejya. Bi persa kilme mîyanê bêvengîya a roje de însanîya însanan xeneqîya û merde.

No zulm, zereyê ma kurdan de sey kulêde bêderman mend. Nê kulî qet purt nêgirewt. Hertim gonî na birîna ma ra herikîya û hetanî ewro ameye.

Dermanê nê kulî çin o. Labelê no zulm bi nameyê Sedamî tarîxê însanan de ame nuştene. Çiqas merdim nê zulmî pêbihesyo û bimuso, nalet bi nameyê Sedamî ano.

Nalet şoro ro Sedamê faşîstî û polîtîkaya ey. Cayê ey cehennem bo.

Nalet şoro ro polîtîkaya zulmkaran û faşîstan.