Seîdê Kerîmê Aşikan

Mintiqeyê ma Sîwan de her serre aşikî ameyên dewan ra geşt arêdayên. Inê aşikan ra Seîdê Kerîmî namdar bi, her kesî o şinasnayên. Yew extîyar bi la xwu sero bi. Serra 1981 de emrê Seîdê Kerîmî hewtay ra zêdeyêr, belkî heştay estbi. Babîyê mi ra vatên “Mi pêçekê to dîya, yeno mi vîr ti hima verekê dadîya xwu Xûne de dergûş bî.” Veyveyan de zirna cenayên, yew linga xwu eştên serê milê xwu, yew linge ser o govende kerdên.

Seîdê Kerîmî rey-rey zimistanî tenya ameyên dewan ra geyrayên, geştê xwu arêdayên şîyên. Vatên kaleka cînîya ci Nume qul a. Qule ra tim rîm yeno teber.

Yew zimistan Seîdê Kerîmî ancî ame dewê ma, a şewe keyeyê Şefîqî de, yanî keyeyê xala Gule de mend. Terraqa Seîdê Kerîmî zaf weş bî, cemat de dewijan rê yew mesela vatên, hîrê şewî nêqedîyayên. Wina derg û weş bî, inkey ez vana werrekina ê sanikî qeyd bibîyên.Ma qijan zî terraqa Seîdê Kerîmî ra zaf heskerdên, ma zî şîyên goşdarîya ey kerdên.

Seîdê Kerîmî vatên “Numi nêweş a, kaleka ci qul a, ci ra rîm yeno. Zexîreyê ma qedîyawo. Numi mi ra va şo Pehnê ma rê bineyke çî-mî biyar. Mi zî da rayir, ez ameya. Ma aşikan de kam extîyar bo, ê ray kenê heran ver, ma şinê yelxeyê heran ver. Şima kirdan mîyan de zî kam bibo extîyar, ray kenê gayan ver, yan zî ray kenê bostan û bexçeyan ver.”

Yew hera Seîdê Kerîmî estbî, yew hera şamî ya girde, eynî sey qantire gird û qelafetin bî. De Seîdê Kerîmî zî cew kerdên, masnayên. Vatên “Yew hera ma ya girda berze esta, hela ke ma bar kenê, erdo raşte de bar nêbena. Ma benê verê yew kendî, ez şina serê kendî hema eşkena wenişî. Numi şina serê kiftanê mi, hima zor-bela wenişena hera ma.”

Wexto ke ina qalî kerdên, bîyên tiqetiqê ma, ma xwu rê huyayên. Eke merdim pê yarî û henekanê Seîdê Kerîmî bihuyayên, zaf weşê ey şîyên.

Şewêk cemat de Seîdê Kerîmî qalê zemanê xortanîya xwu kerd, vatên “Yew roj, ma kel û pelê xwu bar kerd, şî verê yew layî de rona. Keyê ma zereyê arêyî de, keyeyê apê mi zî serê arêyî de rona. Yew datkeynaya mi estbî, mi zerrî verdaybî ci, a zî qayil bî, zerrîya aye zî mi de estbî.”

Ino mîyan de qirika xwu viraştên, yew gulp dayên cixara xwu ro, yew firra çay şimitên û dewam kerdên, vatên “Wa xelet fam nêbo, inkey ha cînî ha yew silopeyê silî, mi çim de ferq nêkenê. Ez ageyrî datkeyna ser. Min û datkeyna vateyê xwu kerd yew ke ma bişewe biremê. Mi datkeyna ra va, ez emşo ranêkewena, ez paweyê to manena. Ti boxçayê xwu bigêr biye fekê berê arêyî, ma kewenê pêhet, xwu rê şinê. Datkeyna qebûl kerd, va temam.

Şewe diya, şarê keyê ma û yê datê mi pêro rakewtî. Hinî hewn nêkeweno mi çimî. Varanî zî hêdî-hêdî dest pêkerd, kerd piro, ha vareno. Tarî û zulmet o, ti gişta xwu dekerê çimê yewî, nêvîneno. Nîmeyê şewe de mi dî yew qeretûn verê berê arêyî ra vîyart şi. Zerrîya mi gurp-gurp da piro. Ez werişta xwu ser, mi xwu çirp û eşt teber. Ez heta ke şiya verê awka royî, mi dî aye da awki ro, ha viyarena wever. Ez resaya verê awki, mi va, erê meşo o het, erê meşo wever, biye nat. Labelê mi kerd nêkerd anêgeyra. De awka royî serdin a, payiz o, awk sey kardî ya. Nîmeyê şewi de mi zî aye dima xwu da awki ro, ez zî viyarta şiya wever. Ez hende eciz bîya ke, ez dîn-îman ra vejîyawa. Eke mi de tifing bibîyên se, o hêrs de, hema ca de mi nayên pa, kiştên. Ez hende hêrs bibîya.

Ina bêmecale şiya weverê layî, verê yew kerreyî de, binê dara gendari de vinderta. Ez senî resaya ci, o hêrs ra mi hinî aye ra çîyêk nêva, heyan mi ra ame, mi nujika xwu şedêna û mîyanê çimanê aye de rona.

Şima mevajê ke hera ma ameya verê berê arêyî ra viyarta, ez zî vana qey datkeynaya min a.”

Ma tam tîya de hinî huyayişî ver paştî ser ginayên erd ro.

Seîdê Kerîmî a heli wina inê çî werê ardên û vatên. Terraqa ci zaf weş bî.

Şiyo rehmet. Homa rehma xwu pê bikero.