Ters

- Uca mevindi, rew bê zere.

- Nê, ez nîna zere, ez bêra zere ti do mi ro dî!

- Ez o to ro nêdana, bê zere.

- Ê ke verê mi ameyî çiçîyê înan mi ra kemî bî ke to da înan ro. Yan zî çiçîyê mi înan ra vêşî yo ke ti do mi ro nêdî.

- Ti ke nêrê zere, bicehnimî şo keye, çimê mi fina to gino tîya di…

Nê qiseyî mabêndê lajekêndê desserreyî û merdimêndê pîlî de vîyarenê. Nê qiseyan dima mêrdek şino zere û kêverî gêno.

Mêrdek şî dima lajek vindert, fikirîya, fikirîya. Nêşa mîyan ra bivijîyo. Se kero, şiro zere, nêşiro. Behdo qerar da, do nêşiro zere hema do tîya kêverî ver de vindero se kero. Nerihetîyên ame ci aqil.

- Rep rep rep!…

- Ti yê çi linganê xo danê erd ro, rep rep rep? Pita mi rakewta, to kerde aya. Dûrî kewe şo uca ra.

- …

- Rep rep rep!…

- La ez a to ra vana bicehnimî şo uca ra, bewnî ez do veng bida mêrdekê xo, o do bêro to ro do ha!

- …

- Rep rep rep…

- Hero ti vindi ez o se kera to!

- Ertugruuul, Ertugruuul!

- Xeyr o keynê, tîya çiçî rê hende qîrena?

- No lajo teqada ma ver o rep rep linganê xo dano erd ro, piti rakewta qandê ey werişti. Çîyê ney rê vaji wa şiro tîya ra.

- Kamcîn laj o?

- Ma ez çi zana, qeçandê to ra yew o, to çi o tever ra verdayo?

- ...

- Mi to ra se va! Mi to ra nêva ke şo keye?

- …

- Bê tîya!

- …

- Qeçêno mi rê ey tepîşê û bîyarê mi het.

Lajekî çend sîyî kerdî xo dest û va:

- O ke qandê tepîştişî bêro hetê mi ra ez do may û warda e…!

Qeçekî zanê ke no lajek werdêk-merdêk o hema xînt o, lete yo. Kam şiro hetê ci ya o do ê sîyan wertedê çaredê înan ro do. Cokan qeçan ra kesî nêewtara şiro hetê ci ya.

Mêrdekî winîya ke qeçî nêşinê, çuweyê xo kerd xo dest û pey ra kewt lajekî dimi. Lajekî zey telaziki xo veracêr war kerd. Qandê ke ray veracêr a lajek dehîna vêşî şeno biremo. Keyfê lajekî nika ca de yo labrey veracêr ha qedêno, hêdî-hêdî raya bena raşti. Lajek zano ke rayda raşti di mêrdek do ey tepîşo. No tenya zî nîyo raya qedêna vernî ro yo. Arwêşo ke tajî ver remeno zey ey bîya gurti-gurti zerrîya lajekî. Zano wexto ke tepîşîyo do mirdî kotekanê xo biwero. Winêno xo ra pey, tayn mendo tepîşîyo. Winêno xo ra ver, da-des gamî yan mendo yan nêmendo.

No demdê heyatê lajekî çimandê ci ver ra ravêrd. Key wina teng kewtayê maya ci vatê “haho dayê to rê bimiro” û xo resnayê ci. Lajekî zî emel kerdbi ke key teng kewo maya ci do xo ci resno. “Ya nika kanî ti ya kotî di maya mi? Eza fina tengi di.”

No dem di destê erzîya mîyaneyê ci, va qay ke tepîşîya, dest û lingandê ci ra to va qay rih ancîya. Siudê ci estbî ke mêrdekî wexto ke destê xo eşt mîyanedê ci linga ci ginaye sîyên ro û şepirîya erd ra. Lajek winîya xo pey ke ha erd ra werzeno. Na fini hinî reyayîşê ci çinî yo vernî ro yo. Xo çekero ro asnawi nêzano do bi fetisîyo, xo nêçekero ro, do tepîşîyo çiweydê ser o bişikneyê. Tewr behdo va ez do ke çiwey biwera, ez xo çekera ro wa ez bifetisîya, bimira bireya. Lajekî senî xo çekerd ro mêrdek herunda xo de bi wuşk. Asnawi zî nêzano şiro lajekî bireyno. Mêrdekî çimê xo girotî, destê xo çekerdî xo sere û çokan ser o ronişt. Lajek hend qîreno ke ti vanî qey o yo mezgdê mêrdekî mîyan di. Vêşî wext nêvîyartbî ke vengê lajekî birîya.

Mêrdekî çimê xo akerdî ke çi bivîno! Lajek hetan qiriki awi miyan di labrey sereyê ci yo aw teber di. O wext mêrdekî va qey hezar ton bar ci ser ra hewa nîya. Hesê xo nêkerd û winî winîya lajekî çiman ra. Lajekî ra veng nêvijyeno hema ti vanî qey o yo çimandê xo ya mêrdekî rê haho keno. Leyîrê kutikî wexto ke beno veyşan senî goşanê xo roneno, çimanê xo keno werdî, bena kuzi-kuza ci û yeno xo saweno kesî ra, lajek zî a rewşi di bi. Mêrdekî mîyan ra “No qeço, ney se kerd qeçeyda xo ra kerd, se bî bi mi, mi no lajek vist na rewşe, weli mi ro varo ke ez nê qeçî ya bîya qeç û mi no lajek vist na rewşi.” ra vêrd. Ti mevaje lajekî cayo ke xo eşto, uca qam a, hema qandê ke awe leymin a binê awi nêaseno. Mêrdekî va “Xo meleqni ez vengda yewerî, wa bêro to vejo.” Senî ke mêrdekî qisey kerdî lajekî da bermi ro û va “Mi ro medi, ti şorî ez vijyena.” Mêrdekî va, “Temam, ez do to ro nêda. Hema ti meleqi ez şira qeçan birişa, wa bêrê to vejê.” Lajekî rind pawit, mêrdek dûrî kewo. Senî mêrdek kewt dûrî, lajek hêdî-hêdî hetê teberî ya ame.

Mêrdekî dûrî ra winîya xo pey ke lajek vijîyayo, fina xo pey nêwinîya, şi. Lajek winîya xo ra, bîyo hî piloçik. Postalêndê ci zî çinî yo, se kero. Behdo va, wa qet çinê bo dayê mi rê çîyê nêvana û şi keye.

Maya ci seni lajek di va “Wîîîîîî laje mi! No çi halê to yo? To fina kê ya lej kerd?” Lajekî va “Lê dayê mi kesî ya lej nêkerd, ez ginaya ro ro, postalê mi zî roy mîyan di mend.” Maya lajekî musaybî. Roja ke lajê ci qeçanê dewe ya lej nêkerdê çinê bî. Cokan ci rê çîyê nêva, hema çinayê ci vurnayî û va “Pîyê to ha banan pey di, ti kotî di ginayî ro ro, şo ci rê vaji, wa postalê to vejo.” Lajek pêrdê xo ya şîyî. Pîyê ci postalê ci vet, ameyî keye. Kesî keye di ci ra çîyê nêva, hema ya meşti?

Meştêrê ci lajek şî wendegeh, mamostayî ci nêvist, hema hîrê rojî ceza da ci û o nêgirewt wendegeh.*

_________

*Na hîkaye "Newepel, Rojnameyo Kulturî yo 15 roje, Hûmare 37, Dîyarbekir, 16-30 Êlule 2012, 5" de weşanîyaya.