Verg mi rê ame rehme
Babîyê mi zaf waştêne ez Quran biwanî la mezraya ma de mela çinê bi. Datzayê babîyê mi Mela Selhedîn estbi la we zî mezraya ma ra davîst deqayî dûrî de bî. Her roje serê siwayî mi Qurano pîroz eştêne xwu mil û ez şiyêne mezraya datê xwu Mela Selhedînî ke nameyê ucayî Hêga bi. Mela Selhedîn nika ho heyat de, Homa siheto weş bido, nizdîyê neway serrî emrê ci esto. Homa rehma xwu pê bikero, xanima ci najnîya Neîma heşt serrî yê ke merda. Wexto ke dat Mela hedre nêbiyêne, najnîya Neîma dersa dayne mi.
Hewêk, hamnan bi, ez şiya ke dat Mela keye de nîyo. Najnîya Naîme zî ha verê berî de meşke şanena. Va “Bê îta, ez dersê to dana.” Hetêk ra meşke ra meşxul biyêne, hetêk ra tutê ci qije bî, çije dayne ci. Heto bîn ra zî, derse dayne mi. Ge-ge zî kergî kiş kerdêne ke nêşê miyanê zerzewatî. Vatêne "Kiiiş kiş, herên herên! Doxiz şima ro do…” Welhasil, meşke dar ra akerde, erd de rona û bi çaqeyê xwu meşke leqna ke rûn biyo pêser. Mi ra zî vatêne “De biwane!” A esna de tutê ci berma. Şî tute kerde xwu verek. Ê waxtan qijî viran bî, binê înan tenya zimistanî gire dayne. Quran mi çokan ser o yo, ez kiştê ci de, serê kursî de ronişte ya. Tute mirdî çije lewt û mîzî kerde perînê aye ro. Va “Mi gîyê kaînatî kerd tu ri ro!” Û pêşê xwu weşana. Gama ke pêşê xwu weşana mîzî biye min û Quranî mi piya ro. Mi va “Eeeh! To mîzî kerde min û Quranî piya ro.” Va “Ez se kerî, çend destê mi estê? Meşke, tutî, kergî û ti!…” Qalê ci ya meşhûre ena bî, eke hêrs bibên, vatên “Mi giyê kaînatî kerd şiam ri ro.” Homa ma û aye piya efu bikero. Badê ena qeza, eke mi bizanyne dat Mela keye de nîyo ez nêşiyêne derse.
Reyêk, hamnanî, aşma remezanî ya. Dat Mela semedê melatî şibi Kaxkîg. Merkezê dewa ma Gortan bi. Şarê Licê û dewê dorê Licê, Gortan ra vanê "Mala Mihê Biro". Bawan ra Mela Elî semedê aşma remezanî amebi Gortan. We zî nika weş o, emrê ci zî neway esto. A aşme semedê wendişê Quranî ez hinî şiya mela Elî het.
Mabeynê dewa ma û Gortanî zî nîm saet rayir o. Mabeynê wirdî dewan de Gazê Banîyê Koyî esta. Ewilî qeyme yo, merdim vecyeno diyarê gaze, dima heta dewe seracêr o.
Rojêk, ez şiya diyarê koyî, roj hema newe vecyabi, tîjî tenya daybî gilê gazan ro. Hidûdê wirdî dewan zî a gaze bî. Êdî ez seracêrê perrê înan de biya. O çax ez diyês yan zî hîryês serre biya. Ez hêdî-hêdî ha şina ware. Mi hew dî, vernîya mi de zereyê newale ra yew xuşî ameye. Ez ca de vinderta. Mi ewnîya ke hela newale ra çi vecyeno. Seke awêka germine mi ro bo, leşê mi bî germine. Mi dî ke çiyêko sûrik dere ra vecîya, ez bi vazdî şiya. La ame vera mi de vindert û awir da mi. Senî ke ez dîya, ca de fetelîya hetê mi ser û sey kutikî tilûnc da, vindert. Heta ke verê xwu nêkerd hetê mi ser, mi va belkî luy a. La hinî mi fam kerd ke verg o!
Mabeynê ma hîris metreyî estbi. Sereyê mi bi xişn, muyê canê mi biyî sey telîyan. Ez ewnîyena ke hela go senî hêrişê mi bikero, senî mi biwero.
Ziwan mi fek de bi sey patîle, ne ez eşkena bibermî ne zî biqîrî. Xwura ez biqîrî zî vengê mi ne şino dewa ma ne zî Gortan. Neqebo ke ma tede yê, dewî uca ra nêasenê. La hinî tay mendo ke zarê mi biteqo. Ez ewnîyena nat-wetê xwu, der û dorê xwu ke darêka girde bibo, ez şêrî serê ci, la çinê ya.
Ez ewnîyaya vergî ra, seke bi çimê rehme biewnîyo mi ra. Belkî zî mi rê wina ame. La tay bo zî mi nefes girewt, dest û lingê mi leqayî, tersê mi bineyke şikîya.
Ena hewe ez fikirîyaya ke gelo se bikerî, eger ez raharê xwu ra dewam bikerî, daha zî vergî ra bena nizdî. Çimkî raharo ke ez tira şina, cêrê vergî ra vîyareno. Çiqas bi çimê rehme biewnîyo mi ra zî, ez nêaftarena uca ra bivîyarî.
Mi bi fesale hêdî-hêdî xwu kişta xwu ya çepe ser, verêk ra mi xwu ant diyarê gaze. Her yew gama ke ez erzena, tedir zî ez hetê vergî ser awir dana û şina diyar. Axir ez vecîyaya serê koyî.
Verg cayê xwu de vindertbi, seke mi ra vaco “Ti bîlaheq tersenê, ez eleqeyê to nêkena, bêters raharê xwu ra dewam bike. Û ti şêrî keye, pîlanê xwu ra vace Homayo ke şima xeliqnayo, ma zî xeliqnayê, ena dinya de çiqas heqê şima yê ciwîyayişî esto, heqê ma zî hende esto. De şore oxirê to yê xêrî bo...”
La hinî tersê mi tam vîyartbi. Her çiqas raharê mi bineyke bi dûrî zî ez bi silametî şiya resaya Gortan.