Bebika Dikanî

Hezê yew hewnî yeno mi vîr. Aye çax ma newe dew ra bar kerdbî bajar.

Ez dormarê panc serran bîya. Mehla ki ma tede roniştînî di yew dikanê tuhafîye bî. Yew roj ez, waya mi û birayê mi ma aya tuhafîye di yew bebika oyuncaxi dî. Aya bebiki hend weşiki bî, hend weşiki bî…

Xişin bî, yew fistanê sûr pira bî, zaf rindiki bî. Ma heme hîrê gedeyî aşiqê aya bebiki bî. Yew heyecan bi ma girewt. Ma bin ra fîyetê aya bebiki zî nêpersa. Derhal ma xu vist kîye û kam ame ma ver, ma cîn ra pere waşt.

Bebiki ma çim di zaf xişin bî. Bi ma yew çîyo ana weşik û pîl muheqeq zaf vayî bibînî. Aya heyecan û keyfê ma her kesî ser o zaf tesîr kerd. O semed ra ma kamî ra pereyî waştî, çewî ma nêşikna, ma gelek pereyî top kerdî û ma heme hîrê gedeyî aya heyecanî reyde dekewtî rayîrê dikanê tuhafîye. Ma wayîrê dikanê tuhafîye reyde qalî kerd. Ê heyecan û xeyalê ma têd peray şî. Wayîrê dikanî ma ra wat ki ena bebiki ê rotişî nîya, qeybê susî ra ma ronaya camê dikanî ver.

Pereyê ma cêba ma di, vîyeyê ma çewt, ma tepa tadîyayî.