Merdimî Bêbext ê

Rojênda yaxer û pûkî de merdimê tewreyê xwu erzeno xwu doşî, vera rezê xwu yar ro şino. Ray ser o marêno qefilyaye vîneno, guneyê pê yeno. Marî gêno keno xwu sîne ke germ bo, bêro xwu.

Solixna dima mar sînedê mêrdekî de yeno xwu. Mar sereyê xwu qirrikda mêrdekî het a vejeno. Mêrdek ewneno mar ame gan, dest keno xwu sîne ke marî sînedê xwu ra vejo. La mar vano “Vêşî destê xwu derg meke, ez o to perra!” Mêrdek vano “La maro, bewnî ti qefilyaybî, ti kerdê bimerdayê, guneyê mi to ame, mi to girot kerd xwu sîne, ti ameyî gan, nika zî ti yê kené mi perrê! No ewna beno?” Mar vano “E, beno. To tiya de mi rê rindîn kerde, hema şima merdimî bol bêbextî yê. Qandê co ya ez o to perra ke heyfê ma heywanan şima ra bigîra!”

Mêrdek bol geyreno marî ver, hendo ke vero geyreno, eman-hewar keno. Tewr bahdo, mar ewneno ke no merdim bol ci ver ro geyreno, mar vano “Ti vanê merdim bêbext nîyo se, ma do tiya de ray ser o vinderê, hîrê tenan ra pers bikerê, eke ê vajê, merdim bêbext nîyo se, ez do to nêperra.” Mêrdek bêçare vano “Beno.”

Vindenê û pawenê ke jû ravêro, ci ra pers bikerê.

Solixna dima vergê wija ra ravêreno. Mêrdek veng dano vano “Bira verg, bira verg!” Vergî vindarneno û ci ra pers keno vano “Vergo bira, ez wazena fikrêndê to bigîra.” Verg vano “Vaje.” Mêrdek vano “Ez na rayo vera şiyê rezê xwu, mi tiya de ray ser o no mar dî, qefilyabî. Guneyê mi ame ci, mi girot kerd sînedê xwu ke gan bêro ci. Labirê nika mar bî germ, ame gan û vano ke ez do to perra. Ti ney rê se vanê?”

Verg sereyê xwu hêl keno vano “Ma bextê şima merdima esto? Ez xwu rê koy û geman a geyrena, tehdaya mi kesî zî nêresena. La eke şima merdimî mi vînenê se, tifingan a û kutikan a kewnê mi dima. Ez heta ke xwu şima merdima ra reynena, gandê mi ra gan vijîyeno! Willay wa mar to perro, wa to cara nêleqno...” Ew verg kewno ray dano piro şino.

Mar huyeno vano “Didi mendî, ê do zî ewna vajê û ez do to perra!” Mêrdek roşeno û paweno. Are ra saetê ravêreno, qertalê nînan ser ra perreno. Mêrdek veng dano qertalî vano “Bira qertal, bira qertal…” Û qertalî vindarneno.

Qertal serbecêr yeno anişeno. Çiyo ke vergî rê vatbi, qertalî rê zî vano. Qertal weş-weş goşdarey keno û dima vano “Willay raşt a, bextê merdimî çinî yo, ê mi bi xwu zî tehdaya mi kesî nêresena, ez cayê de anişena se, ez ewnena merdimî kewnê mi dima, yan kenê mi tepîşê, yan zî kenê mi bikişê.  Willay wa mar to perro, to ca de wişk kero…”

Qertal wina vano û perreno şino. Mar huyeno vano “Heqêndê to mend!”

Zerrîya mêrdekî jehr qurfî bena, tersan ra beno zip û zerd.

No roşeno û paweno. Solixna dima ewja ra luyê ravêrena. Mêrdek veng dano lûyer. Lû zî ariq de menda, bellî yo çiyê ra remena. Lû yena vana “Karê mi esto, rew vaje.” Mêrdek çiyo ke verg û qertalî rê vato, lûyer rê zî vano.

Lû solixê vindena û dima vana “Willay mar raşt vano. Şima merdimî bêbextî yê, hema merdim çend bêbext bo zî nê mêrdekî to rê yardim kerdo?” Mar vano “E.” Lû vana “Mêrdekî biperre. Hema sînedê ci de ti ci perrê se, o wext ti zî benê bêbext.” Mar vano “E.” Lû vana “Qandê co ya, ti doşîda ci ra dekewe tewredê ci miyan û tewredê ci miyan ra biperre ci.” Mar vano “Beno.”

Mêrdek fekê tewreyî akeno, mar doşîda mêrdekî ra xwu veradano tewrî miyan se, lû vana “Ti yê çiçî rê vindenê? Fekê tewrî bigîre û tewrî na sîyer ro de.”

Mêrdek zî hema fekê tewrî gêno û tewrdê marî ya tewrî dano sîyer ro û ewja de marî kişeno.

Lû vana “Hadê xatirdê to.” Û vera rojawanî kewna dûrî şina. Mêrdek zî tersan ra ewja de tayn roşeno.

Çend deqay dima, ray ra di seydwanî tewrdê tahjîyandê xwu ya yenê mêrdekî hete ke mêrdek seydwana rê vano “Şima seydê çiçî kenê?” Seydwanî vanê “Ma seydê lûya kenê.” Mêrdek vano “Newe lûyêna bol xaseke tiya ra vera rojawanî şî. Eke şima rew şirê se şima resenê ci.” Seydwanî vera rojawanî kewnê lûyer dime.

Merdim bêbext o. Lûyer ganê ci marî ra reyna labirê merdimî şop na lûyer ser.