Damarrî
Vatoxe: Almast Bor
Cêk ben cêk nîben. Yew kênek bena. Kênek, dadîyê ye merda, babî newe ra zewejîyo, yow dûmirî arda. Dûmirî kênek rî hol nîya, şew û ruej kênek xewetnena. Kênek ha ow hal id gunê kutîk pê yen.
Ruejêk dûmirîyê ye, kênek kena dûlav ver, vûna dûlav birês. Kênek purt kena dûlav, ser siway ra hetûn şûnd dûlav rêsena. Kênek hend bîya vêşûn, hîn hal tedi nêmend.
Kênek vendena dûmirîyê xwu vûna “Ez ha binêk benate dûn ci, xwu îr nûn wen.” Dûmrirîyê ye vûna “Ti dewom bik birês! Ez şin tui îr malîyez powjen ûn ti wena.”
Dûmirî şina malîyez powjena ûna, kênek vûna “Ez xwu îr yen nişen rui û wen.” Dûmirîyê ye vûna “Nîye! Otir ti zaf wext kena vîn. Ti serî dûlav ra mewirz! Ez tay malîyez ken ser yow kiftî tui û tay ken ser kiftî tui wê bînî, ti îhna zûn xwu dûna pa lêsena û wena.”
Dûmrî tay malîyez kena ser yow kift ye, tay kena ser kift ye wê bîn. Kênek hem purt rêsena hem hergo pê zûn xwu wa ser yow kîftê xwu ra malîyez lêsena. Û dima zî vûna:
Dûlaw reng reng
Dûlaw şeng şeng
Jina bavê, kafirbavê
Ez birçî me li ber dûlavê.
Yow qiîj cindûn îz qirrikê yi rîm girê do û dejena, dejûn ver ho yow qûncik id qêren. Qij seg vînen kênek hergo pê zûn xwu wa ser yow kîftî xwu ra malîyez lêsena û wena hûyayiş qîj gen, qij dejî xwu ken xwu vîr ra, huyen zûar ginen qirrikê yi, rîm qirrikê yi ber ben, qij ben weş.
Dadîyê qîjî yena ûnîyena ci, qîjî ye bîyo weş û ho huyen, zaf bena şa û qîjî xwu ra vûna “Ti hê pê çi huyen?” Qij kênek mûejnen dadîyê xwu, dadî îz hûyena û şina ver kênek vûna “Kêne m’ in çi hal? Qey ti îhna malîyez wena?” Kênek vûna “Dûmirîye mi nêverdena ez xwu îr runîş û biwer vûna hem biwer hem bixewît!” Cind vûna “Tui qîjî mi kerd weş, ti mi ra çi murad biîk ez ûn ca!” Kênek vûna “Wa ina dûmirîyê mi yo heywûn ib, wa tim dûlav birês, ez xui îr tira bixeliîs. Ez sobîna towê nêwazen!” Cind vûna “De çimûnî xwu pîyorcen!” Kênek çimûnî xui cenena pîyor. Cind vûna “De înkê çimûn xui ak!” Kênek çimûn xwu kena a, eg dûmirîyê ye bîya yow pîrik û ha dûlav rêsena.
Ow rûejo in rûej o, hîn pîrik esta.