Heş, Verg û Luwi

Rojekî rojûn mîyûn di, helêkî helûn mîyûn di, yew heş, yew verg û yew lûwi bênî. Hîri hemi yênî yew ca vûnî:

- Ma in seydcayê xu bar bikerî û bibî biraycî.

Hîri hemi zî vûnî:

- Tamûm.

Heş vergî ra vûno:

- Bira ti inî seydca ma rî sey birayû bar bikeri.

Verg vûno:

- Tamûm.

Verg gyeno seydca keno hîri ceyî û cayo tewr rind xu rî gyeno. Heş beno hêrsin, yew pençe deqelbneno vergî ra, verg ca de teht beno, gûn dûno.

Heş ina dagi agêreno lûwi ser û vûno:

- Waya lûwi, ma vergî ra reyê (xelisîyayî). To halê vergî çimvêşûnî çimûn xu ra dî. De ti bîyi ma wirdin (her diyan) ri sey malê di birayû seydca bari bikeri.

Lûwi vûna:

- De birayo pîl ti yî. Wa xu rî pêrû cayê seydî tu rî bo. Ez xu rî ti dima pey lakerdê ciwîyena, ez çemçeleq kena.

Dima lûwi hêş ra xatir wazena. Awca ra remena, xu ti ra rêynena (xelisnena). (*)

____________

(*) Na mesela “Newepel, Rojnameyo kulturî yo 15 roje, Hûmare 16, Dîyarbekir 01-15 teşrîne 2011, r. 7” de weşanîyaya.