Kuwayîşê Kaloyî

Yew bî yew çinî bî, di Licoke de (*) di biray estbî. Birayî zaf jobînî ra hes kenê, her tim têdir kayan kay kenê.

Aşmê zimistanî de vewre zaf varawa, wur dî birayî mîyanê vewre de kay kenê.

Birawo pîl birayê qicî ra vano:

- Bêre ma mîyanê vewre de çalan adin, embazê ma gava ku şorê camî limac, wa bikoyê nê çalan.

Birawo qic vano:

- Temam.

Û şinê mîyanê vewre de serê rayê camî de hîrê hebî çalan danê a û şinê keye paca ro peyê perdeyî ro hawnênê, hela ray ra kam go biko çalan.

Qasêk derbas beno, hawnênê kalikê cînan a ray ro yeno. Êdî tersenê şorê kalikê xu ra vacê ma a ray de çalî day a. Kalo feqîr hayî û hêvîya cê çîke ra çinî ya. Kanpolê cê dest de, xu rê yanê şino camî limac. Yeno verê jo çale, lingê xu senî arzeno û kono zereyê çale û paştî ser qelebêno.

Werzeno we, çale ra vecêno û nengan çîneno vano:

- Weyla min di gorê bab û kalê şima kutikanê bênamûsan nîya!

Kalo yanê şino, ancî kuno çala dîyîne û ancî nengan çîneno. Ancî bab û kal û pîran beno serê dare û ano war.

Kalo feqîr nêzano çalêka bîne zî esta. Kalo nengan çîneno. Yanî go şoro, ena rey kono çala hîrine û zaf hêrs beno qîreno. Yanê ancî nengan biçîno, hawnêno ku torinê cê paca ro bi ci hewenê. Henî zano ê çalî torinan cê day a.

Kanpolê xu gêno û şino qeybê ke torinanê xu ro do. Birayî hawnenê kalikê cînan yeno, vaz danê şinê verê day xu û vanê:

- Day, kalo yeno, go ma bikuwo.

Dadîy cînan vana:

- Çi rê, qey çî go şima bikuwo?

Birawo pîl vano:

- Hal û mesela ana wa, ma çalî day a, kalo kewt ci.

Dadîy cînan îne kena zere û berya serê cînan de qefelnena û mifte limnena. Kalo yeno vano:

- Ça yê ê bênamûsî? Ez o îne bikşî!

Dadîy tûtan vana:

- Wele, remay zere û berya ro xu qefelnay.

Kalo vano:

- Yan şimo go berya akerê yan ez o bişiknî.

Tûtî tersenê, berya nêkenê a. Kalo vano:

- Mi rê torzîn biyarê, ez o berya bişiknî!

Dadî neçar manena, şina ci rê torzîn ana. Kalo berya şikneno û bi kanpolê xu kuno serê torinanê xu û dano înan ro. Dadîyê tûtan kena-nêkena neşkena tûtanê xu destê kaloyî ra veco. Kalo vano:

- Heta nêmirê ez o îne ro dî.

Tûtî barmenê, se kenê-nêkenê, nêşkenê kaloyî ra bixelesîyê. Vengê melayî yeno, azan waneno. Kalo hawnêno go nimac ro ci şoro, fek tûtan ra veradano û şino camî limac.

Tûtî xêrê azanî ra kaloyî ra xelesyenê. Û a roce ra dima birayî çiqas vengê azanî bêro, xu rê şikir kenê û limac kenê.

Ê ewca bi azan şa benê, ma zî bi axret û îman şa bibin. 

_________

(*) Licoke dewêka Licê ya.