Paşa û Welatê Xo

Vanê zemanê verî de welatê corî de yew paşayo namdar beno. Hem zaf jêhatî hem zî zanaye beno. Paşa bi edetê xo wa mîyanê şarî de keweno dilê her kesî.

Zaf wext ser ra vîyareno, welatê paşayî de razînêbîyayîş vejîyeno. Razînêbîyayîş zemanêkê kilmî de tadîyeno serewedaritiş. Mîyanê şarê paşayî de xela, nêweşî, şer û pêrodayîş roje bi roje beno zaf. Paşa keno-nêkeno nêeşkeno nê derdê welatê xo rê çare bivîno. Semedê alozîye ra şewe hewn nêkeweno çimanê paşayî.

Yew roje paşa serê sibayî werzeno, veng dano hîrê hebî mişaganê xo, vano “Xo hedre bikerên, ez şima şawena yew gureyê gelek muhîmî. Mi hol goşdarî bikerên, şima ewro kewenê rayîr, şinê verê filan wezîrî. Şima ey rê vanê, paşayê ma ma şawitê tîya, hal û meseleyê ma wina yo. Şima tena nê qalanê mi ey ra vajên, nê qalanê mi ra teber şima ne teba vanê ne zî teba pers kenê. Wezîrî çi qale va, çi hereket kerd, şima yenê mi ra vanê.”

Paşa qala xo qedêneno, sereyê xo bineyke tadano vano “Xo vîr ra mekerên, nimite şêrên û nimite bêrên.” Senî ke mişagî paşayî hol goşdarî kenê, paşa zerrîrehet verê xo dano koşka xo.

Çend rojî dima mişagî resenê verê wezîrî. Vanê hal û meseleyê ma, semedê ameyîşê ma wina yo.

A şewe benê mêmanê wezîrî. Serê sibayî ra wezîr înan werizneno û dano xo dima. Pîya şinê bostanê wezîrî. Ewnîyenê bostan ra ke çi biewnîyê! Her perê keyberî zebeş ê. Wezîr vano, “Gelê birayan, ê zebeşanê girdanê qertan yew bi yew biqerifnên, biberên serê în zinarî.”

Mişagî pêro zebeşanê girdan kenê pêser, kirişnenê serê zinarî. Wezîr vano, “Pêro zebeşan zinar ro bierzên war!” Yew mişag keno ke vajo meerzên, heyf ê, la a hele qala paşayî yeno vîr, vengê xo nêkeno.

Wariştişê zebeşan dima wezîr verê xo dano mêmananê xo, vano “Şima eşkenê agêrê welatê xo.”

Merdimê paşayî kewenê rayîr, çend rojan de resenê verê paşayî. Vanê “Paşayê ma, hal û meseleyê wezîrî wina ya. Qet qal nêkerd. Tena pê ma zebeşî dayî kiriştiş û zinar ro eştî war, kerdî parçe-parçe.”

Nê melumatî dima paşa cayê xo ra wurzeno, vano “Goşê xo bidên mi ser. Lez bikerên, çiqas pîr û extîyarî welatê ma de estê, pêrune bîyarên yew ca, pêser bikerên.”

Welat de çiqas pîr û extîyarî estê, kenê pêser. Paşa hêrs beno û qîreno vano “Pêrune bikişên!”

Paşa hende qehirîyeno ke hesirê huşkî kewenê çiman. Dima yew qerar dano, xençerê xo mîyaneyê xo ra anceno, dano serê zerrîya xo ro.(*)

___________

(*) No nuşte Newepel, Rojnameyo 15 roje yo kulturî, hûmare 15 (16-31 oktobre 2011), r. 6 de weşanîyayo.