BOXŞO

Arêkerdox: Evdî Hesqera

Mintiqa: Sêwreke

Vatox: Mehmed Emîn Hedroyij

Vanê rojên dewên de gencên beno, bol jîr o. Ci rê vanê “Boxşo”. Neyse, Boxşo çi kar keno, welhasil ser nêkuweno, tim xeripneno. Şiwanî keno, xeripneno. Ma vaji cit keno, xeripneno. Senî keno xeripneno. Jew ci rê vano “Yaw Boxşo, ti daha kar meke. Tiya de axayên esto, ma to birişi, keyê ci de azapey bik, xizmetkarîya axay bik.” Vano “Lêbelê ma to birişi, ama axa bol zalim o. Eger ke bi kardê to razî nêbo, qayîl nêbo, to rê, ma vacê, ceza birneno, to rê tehda keno, îşkence keno.” No vano “Wa.”

Neyse, şino keydê axayî. Axa ya pîya serweşey kenê. Îşte, axa vano “Ti kenê mi rê şeş mengî bixebitî, yan serrên bixebitî.” Ey serre ya werê yenê. Axa vano “Eger çiyo ki ez vana, ti vatenda mi ra biqeherîyê se, ez do paştîda to ra leteyên goşt cikera. Lê no fin karo ki ti bikerî, ez biqehirîya se, ti do paştîda mi ra leteyên goşt cikerî.” Vano “Belê, beno."

Neyse, şewra axa vano “Gayan verde, şo cit. Labrey tajîya mi jî do to di bêro. Tajî kotî rakewo ti do uca cit bikerî. Ti do gayan a, ucayî biramê.”

Tajî şino zinarên ser o rakewno. No şino gayan girêdano, zinarên ser o "Xir xir xir!…" Ne haleti şina erd, ne herri esta, ne ma vacî cit bena…

O uca ra kemerên gêno dano tajî ro, bindê goştê ci, tajî uca de mireno. Vano “Ehlaqsiz ameyo tîya di derg biyo, tîya ser o cit bena?!”

Neyse tajî kişeno. Şand yeno, axa vano “Boxşo ka tajî?” “Yaw" vano "Axa qe pers mek." Vano, "Yaw exlaqsiz, heywanêndo winî bêferaset…" Vano "Şiyo zinarî ser o mexel bîyo. To jî mi rê va 'Kotî mexel beno uca cit biki.' Ez şîya uca, mi senîn cit kerd, cit nêbî, mi jî sîyên şana goşdê ci ra, mi tajî kişt!” Axa vano “To tajî kişt?!” Vano “Axa ti qeherîyayî?” Hema peymanê ci yeno ci vîrî ke kam biqehirîyo do mîyaneyê ci ra goşt cibibo. Axa vano “Nê, ez nêqeherîyaya.” Axa xwu rê vano law no çi bela bî kewt rîydê mi, tajî jî kişt!

Neyse, şewdirêr fina şino cit. Xwu rê fikiryeno. Vano ez ney bi şeklêna tîya ra bida remnayiş, wa tiya ra biremo. Wa o bi xwu vaco ke ez nêxebitîyena, ez nêgurweyena, wa şiro. Neyse, şamîya ci amade keno, dano ci. Vano “Boxşo, peymanê ma, ti do zeydê vatenda mi bikerî." Vano "Mi to rê mast da, ti do qeymaxê ci nêşiknî. Mi to rê nana kilore dekerda, ti do kinaranê nane lete nêkrê.” Boxşo vano “Belê”.

Neyse, şino wina wenêno nan ra. Wextê dihîr yeno, nanê xwu keno biwro. Wenîno nan ra. Orteyê nane gêno, kinaranê ci verdano. Ma vacê nan qat keno, ortê ci gêno kinaranê ci, qasnaxê ci nêşikneno. Mastî ano, sitilî bin ra qul keno, mastê xwu zî uca ra veceno, qeymaxê ci nêşikneno.

Neyse, şand yeno. Yeno, wayneno, zek çimê veyşaney ney di çin yê. Pîzeyê ney mird o. Axa vano “Boxşo, to sekerd?” Vano “Welle axa mi cit kerd, ez ameya.” “Ez vana ti nika bol veyşan ê.” Vano “Nê axa, ez mird a.” “Ti senîn mird ê? To nan werd?” Vano “E.” Vano “Yoxse to qeymaxê mastî şikit?” Vano “Nê axa, mi qeymaxê mastî nêşikit, mi binê sitilî qul kerd. Mi uca ra mast werd, mi qeymaxê ci nêşikit.” “Law” vano “Îmansiz to senî sitil qul kerd!” Vano “Axa ti qeherîyayî?” Vano “Nê nê, ez nêqeherîyaya.”

Axa xwu rê vano yaw no kar bî tahlûke. Bi şeklêna ez ney birşa tîya ra. Neyse, çend rojî şino çarwan ver, verg çarwan beno, nêza, îşte, çarwey vinî benê. Çarwa cikeno weno. Welhasil her ke axa keno emin bikero, vano "Axa ti qehrîyayî? Axa vano “Nê.” Lê pîzeyê ci helîyeno.

Neyse rojên vano “Boxşo keyî vero be." Vano "Ma yê kenê şirê veyve. Cinekêrda xatûne ma pîya kenê şirê veyve." Neyse, pîya şinê veyve. Vano “Ti terkê derî nêkerê ha, terkê kêberî nekerê!” Vano “Nê nê axay mi, ez terkê kêberî nekena. E do kêberî vero bo.”

Neyse şino veyve, demeyên maneno. Alla-alla, weyneno jû ha vernîya govende de, weyneno Boxşo yo. Xatûne rê vano, cinîyek rê vano “No Boxşoyê ma nîyo vernîya govende de?” Vana “E”. “Mi ney rê vat terkê keyberî mek, ey keye salme kerdo ameyo.”

Neyse şino vano “Yaw hela bê tîya, ti Boxşo nîyê?” Vano “E, axayê mi.” Vano “Mi to rê nêva terkê kêberî mek?!” Vano “Axa mi terkê kêberî nêkerd, mi kêber derî ra vet, mi girot ard. Kêber ha îtîya de.” “Ya!” vano “Keye?” Vano “Axayê mi ti qehrîyayî?” Vano “Nê, ez nêqehrîyaya. To terkê kêberî nêkerdo se, çîyên nêbeno, kêber saxlem o.” Yanî eke xirxiz kewto keye, çiçî esto berdo.

Neyse, a şew bena ax-pufê axayî. Nano pêser, rijneno; a kişt a keno, na kişt a keno… “Yaw” vano “ez se kera?” Cinêke ra vano “Ma çiyên viracê, ma Boxşoyî çekerê dereyên, newalê ro çekerê cêr. Boka aw de bifetisiyo." Vano, cinêke rê vano “Ez û ti Boxşoyî rê vacê, ma yê kenê şirê erdan mîyan, erdan ser. Ma do sereyê zinarî de cayê xwu viracê. Cayê Boxşoyî navbeyndê ma de ronê. Bi şew mi veng kerd to se, mi va 'him', ti jî vace ‘gum”. Wa parolayê ma no bo. Hema ma ci perê û ma zinar ro çekerê cêr. Yoxsa no mi derdan ra bikişo.”

Neyse Boxşo goş nano ser, nînan aşnaweno. Şewra zek çîyên çin yo. Axa ci rê vano “Boxşo..” vano “amadekarî bik, ma yê şinê emin, ma yê şinê erdan ser. Ma milet şirê erdan ser. Wextê paleyî yo, wextê engure yo, îşte kar û girwe yo…” Neyse şinê zinarên ser, çiyê xwu ronanê. Cayê xwu rafînenê. Vano “Ma emşo tîya rakewê. Ma dê şewra biewnê kardê xwu.”

Neyse tim xwu a kişta bîn dano, tim xwu na kişta bîn dano. Zano do se bibo ya. Derken, hem axa hem cinêke şinê hewn a. O nêşino hewn a. No hêdîka cinîya axayî gêno navbeyn, şino cadê cinêke ser. Şino cadê cinêke ser, bi şew daha no zano axa rakewte yo ya, wina çuwên kuweno ci, axa hesyeno xwu. Hesyeno xwu wina weyneno ki… Weyneno vano “Him!”. Ze parolayê ci yo ya. O hero cayo cinêke dir o, vano “Gum!”. Şew tarî ya. Perenê cinêke uca ra erzenê cêr. Erzenê cêr, cinîyek vana “Hero hahooo!” Qîrena: “Law mîro! La şima ez çekerda cêr! La mîrê mi, mîrê mi!” Şî…

Vano “Boxşo ma se kerd!” Vano, “Wille axa to va 'him’ mi jî va ‘gum’, ti perayî cinîyeke, to çekerde cêr.” Vano “Mi do ti çekerdayê!” Vano “Axa ti qeherîyayî?” Vano “Nê.” Vano “Na fin ti qeherîyayî. Hela bê.” Vano “Ez a kardîya xwu biyara, mîyaneyê to ra zoxên cikera, leteyên jî goşt cikera, wa aqilê to bêro to sere.”

Istanike hindayên, rehmet pêrdê goşdaran bo…[1]

[1] Ina sanike hetê Kolikî de kirdasî jî ena vatiş. Varyantê kirdasî de name “Kose” yo.