Murad Canşad / Nuştox

Keso ke ez wazena qalê ci bikera, pancas û heşt serre yo. Hîna xurt û xoser o. Qet nêzewijîyayo. Gencîya xo de keye caverdayo, şîyo Rojawanê Tirkîya. Îzmîr, Manîsa, Îstanbul, Tekîrdax ra gêrayo. Xebitîyayo, keyf û kelebut kerdo, roto, herînayo, girewto, dayo. Peyêna peyêne teba nêkewto bi dest. Seke vanê, heba genimî gêrena, gêrena çimeyê arêyî ro şina war, ameyo dewe de kewto binê perranê dayîka kokime. Kesê xo çin o. Dadî û o binê banî de tena yê. Çend heywanê xo estê, pê îdareyê xo kenê. Eke dayîka kokime zî mebîyêne warkorê ma orte de mendêne.

Mi ey ra pers kerd ke qey wina kerdo? Qey nêbîyo wayîrê keye û kulfetî, wareyê xo kor verdayo?

Vano, Heqî ra bî. Seke bi qederê xo razî yo. Vano, min û kênaya xalê xo yewbînî ra hes kerdêne. Miradê ma nêbî. Qeder!

Wina vano û vileyê xo çewt keno.

Mi va, çi qeder o?

Va, zerrîya mi kewtbî kênaya xalê mi. Aye kî mi ra hes kerdêne. Mi hîrê rojî rojeyê Xizirî girewt, roja çarine şan de awe-mawe nêşimite. Hewnê xo de ez cayêde lêl de bîya. Marêdo sîya kewto mi ver şono. Mar şî kewt zereyê eşkefte. Ez dima şîya. Zere tarî yo. Mar şî, qulva ro xo verda cêr. Ez şîya serê qulva ke cêr dinya roşt a, her ca weş û delal o. Mi qulva ro xo roverda.

Dorûver bax û baxçe yo. Qonaxêdo rindek esto. Ver ro dere vîyareno. Cor çirtan o, verê çirtanî de hope esta. Qet qulê Heqî çin o. Canê mi sey adirî veşeno. Mi kincê xo vetî, ez kewta zereyê hope. A game vengê huyayîşî ame. Mi xo ser de nîyada ke kênaya xalê min a! Ha ya penceraya qonaxî de vindeta, pê mi huyena. Mi şerm kerd, ez hema awe ra vejîyaya. Mi kincê xo pragirewtî.

Kênaya xalê mi bîye leyreka zerence, pencera ra perraye, boverê dereyî de şîye kewte binê kemere. Ez visîyaya bover, kemere ver de ameye saya zanîyan ser, mi destê xo derg kerd ke aye bivejî bîyarî. A game yewerî, potînî pira yê, kirp vat û pay na bi xapa destê mi ser. Mi xo çarna ke terefê xalanê mi ra camêrdêdo genc o. Mi ra vat, “Lajê emike, a yê min a!” Ez hema hîşyar bîya ke hewn o.

Hewnê mi rast vejîya. Kênaya xalê mi girewte bi darê zorî daye ey. Kesê xayînî estbîyî, ê xayînan wina kerd. Feqet Heqî înan rê kî nêverda. Ey û kênaya xalê mi di-hîrê serran ra tepîya yewbînî ca verda. Ez êdî nêzewijîyaya.

Çimê ma ginayî pê.

Mi vat, to rind nêkerdo.

Vat, tabî, ez nika fikirîyena ke mi rind nêkerdo.

Ma hebêk bêveng vindetî.

Mi vat, pere û mal-milkê to ke bibîyênê… û mi qisaya xo nêberde sere. Tey vet ke qestê mi çî ser o yo.

Vat, ney ney! Nika pere û mal-milkê to bibo kî cinî to nêgênê. AKP pere dana înan, rîyê kesî ro nîya nêdanê.

Ez huyaya. Ey çimî jîl kerdî bi zereyê çimanê mi û va, Xizir bo kesî nêgênê!