TERCUMEYÊ YEW QESÎDEYA CIZÎRÎ
Mi bi tercumekerdişê ena qesîdeya Melayê Cizirî (1570-1640) waşt ke ma bivînê, dê hela ma eşkenê şiîranê ma yê klasîkan ke diyalektanê bînan yê ziwanê ma Kurdî de nusîyayê bi eynî form û sin’etî tadê Zazakîya ma ser. Coka ez sere de vajî, wa wendoxî enê tercumeyî sey yew cerebnayişî bivînê.
Seke yeno zanayiş, heme ziwanan de şiîrê klasîkî bi yew ziwano giran ke famkerdişê ci hende asan nîyo ameyê mûndiş. Seba ke fam bibê hewceyî bi ferhengan û şerhî esto, yanî gereka hem hetê ziwanî ra hem hetê sin’etê şiîre ra yew îzeheto zelal bibo ke merdim şiîra klasîke ra fam bikero. Coka bi eynî form û sin’etî tadayişê yew şiîra klasîke yewna ziwan yan zî lehçe ser zaf zehmet o, heta ke mimkun nîyo. La mi ena qesîde bi eynî form û sin’etê şiîre, Kurmancî ra tada Kirdî ser. Yanî senî ke Kurmancî de qesîde[1] ya, Kirdî de zî bi eynî hawa qesîde ya; misraya diyine yê her beyte[2] her di misrayanê beyta verîne dir eynî qafîye[3] de yê. Hetê hece û redîfî[4] ra zî qet ferq mabeyn de çinê yo. Mesela, qesîde orîjînalê xwu de yewindes heceyan ser o awan biya, mi zî bi eynî heceyan tada. Cizîrî qafîyeya zengîne “-anê” şixulnaya, mi mecbûren qafîyeya tame “-an” şixulna, la mi redîf eynî şixulna. Zafê kelîmeyanê ke ena şiîre de şixulnîyayê her di diyalektanê ma de zî eynî yê. Hetê sentaksî ra zî hema vajêne ke zêde ferq çinê yo la ancî zî cayê edatan ver tayê misrayan de mehna tam sey Kurmancî nêvejîya.
Netîce de ez yeqîn biya ke ma eşkenê diyalektanê ma yê bînan ra bi eynî form û sin’etî şiîranê klasîkan tadê Zazakîya ma ser û bi eno qeyde do Zazakîya ma zî şiîra klasîke de bêro xerecnayiş. Yew het ra, eno cerebnayiş îsbat keno ke Zazakî û Kurmancî di varyantê yew ziwanî yê.
Seke yeno zanayiş, dewro verîn de, yanî wexto ke şiîrê klasîkî ameyê nuştiş, Kirdîya ma de çiyêk nênusîyayo. Badê, tayê mewlidî nusîyayê. Mewlidan ra belkî Mewlidê Kirdî yê Ehmedê Xasî sey mesnewî tayê sin’etê şiîra klasîke bi zanayiş tede ameyê şixulnayiş. Şiîrê ke badê pey nusîyayê zî, terzê edebîyatê şarî de tenya bi weznê hece û qafîye nusîyayê. Yanî, şiîrê ma yê ke bi qafîye û weznê hece estê, form û sin’etê şiîra klasîke ra dûrî yê. Kilmê mesela, ma nêeşkenê vajê Zazakîya ma de şiîra klasîke esta. Eno semed ra, eger tercume bo zî, Zazakî de biyayişê şiîranê klasîkan her hetî ra muhîm o.
ZAZAKÎ
Mey nêşimitbi Şeyxê Senan xelet
Nêşi Ermenîstanî miyan xelet
Sey Mûsayî ey tecelaya to dî
Eyê ti dî kanî xeta yan xelet
Ey nêdî beşna to û daye qîyas
Hîkmet loma şiyo û burhan xelet
Lerzê Leyle yeqîn be Mecnûn terqna
Eke nê, Qeys nêkewtê yaban xelet
Sey Nîşanî nexş û nîşanê to dî
Eyê yew nîşanê to dî kan xelet
Ez resaya awa heyatî xafil
Xizir ters şiyo bi o heyan xelet
Şahnişînê nazikan ziyan mekên
Wa qelb nêvîno bi ena xan xelet
Elah Elah! Çerx û dolabê dinya
Nuqta nêvînenê der dewran xelet
Roj û şewe tim seyrê dîdarê to
Nêkerdêne o dewr û seyran xelet
Mevajê xemelnayoxe xap kerdo
Têver de ronayê deq û nîşan xelet
Dê canê ma ser o murwet megêre
Mebeste pişkocanê bendan xelet
Sere meberê binê sîya biskan
Ez tersena ke şêro îman xelet
Pehnîya nê çerx û dolabê dinya
Nîsbet bi erbabê arifan xelet
Nusxay alemî heme yew ‘enwan ê
Yew nuqta nêbena der ‘enwan xelet
Behr û vayê muxalifî tey zaf ê
Ti nêşiknê xwu ser o daran xelet
Bizane ti mûye ser o cambaz ê
Ti dest nêdê, lîllahî mîzan xelet
Destê mi de gula geşe pirr xunaw
Heyf ke bilbil şiyo gulistan xelet
Xeletî yê qeleme bî nek mi ra
Mi ê nêkerdî der dîwan xelet
Aye beşna to ser o sîye rona
Rojêk ronêna aye seywan xelet
Ge zerr ge can danê tirkê to bêrê
Nêkenê nê yaxme û talan xelet
Meşrebê tirkan Ferat û Nîl kerdî
Teyşanî şiyî hetê umman xelet
Pîro hîkmetzan meşreban miyan de
Kes nêdî û mey rişna fincan xelet
Raşt a, tek yew qanûn nîyo seranser
Çewtî û fetlî yê perîşan xelet
Pakteb’et û hêzo mewzûn lazim o
Sin’et nêbeno bi yew îdman xelet
Kamî çimê Melay de eksê xwu dî
Sey Nîşanî mendo bi nîşan xelet
KURMANCÎ
Mey nenoşî Şeyxê Sen’an xelet
Ew neçû nêv Ermenistanê xelet
Mislê Mûsa wî tecellaya te dî
Ê tu dî kanî xelet hanê xelet
W’ê nedî bejna te û dayî qîyas
Hikmetê lew çûye burhanê xelet
Setweta Leylê yeqîn Mecnûn tepand
Wer ne Qeys naket beyabanê xelet
Wek Nîşanî neqş û nîşanek te dî
Ê ku nîşanek te dî kanê xelet
Ez giham ava heyatê xef ji dil
Xudrî vajî çûye heywanê xelet
Şahnişînên nazikan dayi’ mekun
Da nebînî dil bi vê xanê xelet
Allah Allah çerx û dolabê dinê
Nuqte nebînî dil bi vê dewranê xelet
Roz û şeb her seyrê dîdarê te tên
Nakirin ew dewr û seyranê xelet
Hûn nebên meşşateî xef danîye
Hemqeran kir xal û nîşanê xelet
Dê bi ser canê me murwet dameêxn
Bişkuwên benda girêbanê xelet
Ser nebî ber kufrîzulfê ‘aqîbet
Ez ditirsim lê ji îmanê xelet
Pehnîya vê çerx û dolabê dinê
Nisbeta erbabê ‘urfanê xelet
Nusxe’ê ‘alem hemî ‘inwanek e
Nuqteyek nabit di ‘unwanê xelet
Qulzum û bayên muxalif tê pur in
Da nekelşin darê sukkanê xelet
Da bizanî pehlewanî mûyekê
Dest nedî lîllahî mîzanê xelet
Hê ji sehwa xameê bû wer ne min
Ev xelet nakir di dîwanê xelet
Wê li ser bejna te ev seywan veda
Wer ne nada rojê seywanê xelet
Geh dil û geh can didin turkên te tên
Nakirin yexma û talanê xelet
Meşrebê turkan Firat û Nîli kir
Teşneleb çû terfê ‘ummanê xelet
Pîrê hikmetbîn li wifqa meşreban
Kes nedî mey rêhte fincanê xelet
Rast e yek qanûn seraser nîne tê
Xwehrî û pîçên perîşanê xelet
Pakîteb’ û quwetek mewzûn divêt
Da nedît sen’et bi îdmanê xelet
Merdumên çehvên Melê ‘eksa xwe dî
Wek Nîşanî ma li nîşanê xelet
________________
Çime: Melayê Cizîrî, Dîwan, Weşanxaneyê Nûbiharî, Îstanbul, 2013, r. 86-90 (Not: Eno metin "Şewçila, Kovara Edebî Kulturî, Hûmare 18, Zimistan 2023, r. 3-7" de weşanîyayo)
[1] Qesîde (m): Yew tewirê şiîre ke exlebê xwu beytê ci mabeynê 33 û 99 de yê, her beyte de zî rêza diyine beyta tewr serîne dir eynî qafîye de ya û hetê tema ra zî hîna zaf tede medhê pîlan yeno kerdiş. Çend beşê qesîde estê: 1.Beşê destpêkî, 2.Beşê medhîye, 3.Beşê fexrîye, 4.Texazul, 5.Dua (Roşan Lezgîn, Ferhengê Termanê Edebî, Weşanxaneyê Roşna, Diyarbekir 2022, r. 91-92)
[2] Beyte (m): Şiîre de sey beşî di misrayê ke hetê mehna ra yewbînan ra beste û bi eynî peym nusîyayê. Menzûmeya ke di rêzan ra yena pê. (Esero corin, r. 23)
[3] Qafîye (m): Erebî de mehnaya xwu ya ferhengî "aya ke peynî de yena" ya. Şiîre de vengê ke heceya tewr peyîne ya kelîmeyanê peynîya misrayan de pê gênê ra vanê qafîye. Qafîye kelîme yan zî îlaweyê ke peynîya misrayan de ca gênê û mehnaya xwu yewbînan ra ciya de bena. Yanî kelîme yan zî îlaweyê ke peynîya misrayan de ca gênê û mehnaya xwu yew û eynî wezîfe vînenê qafîye nêhesibîyenê, înan ra vanê redîf. Tayê şiîran de qafîyeyî zereyê misrayan de zî ca gênê, nînan ra vanê qafîyeyê zereyî.
Qafîyeyî zî zafî û tayîya venganê sey yewbînan gore tesnîf benê: 1.Eke tenya yew veng pê bigêro, ci ra vanê qafîyeya nîmcete. 2.Eke yew herfa bêvenge û yew vengine piya pê bigêrê vanê qafîyeya tame. 3.Eke hîrê vengî pê bigêrê vanê qafîyeya zengîne. 4.Eke vengê ke pê gênê hîrê ra zêdeyêr bê, vanê qafîyeya tûnce. 5.Qafîyeyê ke bi kelîmeyan yan zî koma kelîmeyanê ke hetê mehna ra ciya yê la hetê vengan ra sey pê yê û yenê peynîya misrayan ra zî vanê qafîyeya cînasî. (Esero corin, r. 90-91)
[4] Redîf (n): Şiîre de îlawe yan zî kelîmeyê ke sey yewbînan ê, û peynîya misrayan de badê qafîye yenê û eynî wezîfeyî vînenê. (Esero corin, r. 94)
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.