Kirdkî de yewna kitab: “Ez Tirkî Nêzana”
“Ez Tirkî Nêzana” nameyê kitabê Nîhat Çirrî yo. Kitab 176 rîpelî yo, 2015 de, Dîyarbekir de hetê Weşanxaneyê Roşna ra weşanîyayo. Nîhat Çirr kitab de bi ziwanêko fesîh, akerde, zelal û standard behsê serebutanê xo keno.
Edîtor û redaktorê kitabî Roşan Lezgînî qapaxê peyênî ser o wina nuşto:
“Nê vîst-hîris serranê peyênan de şeklê cuya miletê ma temamen vurîya. Hetêk ra bi hezaran dewê ma ameyî veşnayîş û wêrankerdiş; şarê ma ca û warê xo yê baw û kalan ra werişt, koçber bi. Hetêk ra zî sîstemê asîmîlasyonî hafizaya ma, kultur û ziwanê ma sey vewra verê varanî vilişnayî.
Nê vurîyayîşê ke şeklê cuya ma de virazîyayî, kerd ke ma kulturê xo yê eslî ra dûr bikewin. Gama ke ma cuya xo ya edetî ra dûr kewtî, eynî wext de ma ziwanê xo ra zî dûr kewtî. Coka êdî neslê ma yê neweyî hem kulturê ma ra bêxeber ê, hem zî ziwanê ma ra dûr kewtê.
No semed ra, çi cinî çi camêrd, ez vana qey her kurdêk, sey Nîhatî gereka vîrardişanê xo, xatira û serebutanê xo bi kirdkî binuso. Çunke cuya şexsî ya kesêk, eslê xo de tena vîrardişê şexsî nîyê. Tarîx, kultur, ziwan û cuya sosyalî ya miletêk ê.
Gama ke ma nê hetî ra ewnîyenê nê vîrardişê ke Nîhatî bi ziwanêko sade nuştê ra, bi rastî hem hetê tarîxê ma ra, hem hetê kulturê ma ra hem zî hetê ziwanê ma ra zaf zaf qîymetin ê. Çîyo muhîm, vîrardişê Nîhatî eynî wext de hetê mîzahî ra zî zaf xurt ê. Ez gama ke ser o xebitîyaya, mi zaf keyf girewt. Ez bawer kena ke kam biwano, do eynî zewq û keyf bigîro û mirdîya xo bihuyo. Sihetê to weş bo Nîhat…”
Nîhat Çirr 1971 de dewa Dara Hênî Muradan de ameyo dinya. Wendişê xo yê verên û mîyanên Dara Hênî de temam kerdo. Lîse Bidlîs de, unîversîte zî Dîyarbekir de wenda û beşê Metametîkî yê Fakulteya Perwerdeyî yê Unîversîteya Dîcle ra mezun biyo. 1997 de dest pêkerdo, Çewlîg de wendegehanê cîya-cîyayan de mamostatî keno. Eynî wext de şaxê Çewlîgî yê Sendîkaya Mamostayan û Komela Heqanê Merdiman de îdarekarî kerda. Ancî ronayox û îdarekaranê Kurdî-Derê Çewlîgî ra yew o.
Nîhat Çirr, Ez Tirkî Nêzana, Weşanxaneyê Roşna, Dîyarbekir, 2015, 176 rîpelî