BELGEFÎLM

Mêrdek: Nameyê mi Mehemed o. Ez lacê Şêxmûsê Hesenî ya. Ez tiya maya xwu ra biya. Ma şeş way û bira yê. Pîyê mi di cînî ardê. Mesela tayn derg a…

Rejîsor: Kerem bike…

Mêrdek: Pîyê mi keynaya dedê xwu waşta. Dedê ci vato “Bê, hîrê çar serrî keyeyê mi de bigurîye, dima ez dana.” Zey qelenî yanî… Ey zî winî kerdo la peynîya çar serran de ino meseleyê arminîyan qewimîyayo. Keynayêka arminîyan ameya keyeyê dedê ci. Gama ke mi a dî, êdî extîyar bî. La heqîqeten bol xasek bî. Pîyê mi a şinasnaya, vato “Ez keynaya to nêwazena. Ez qayil a ina keyneke dir bizewicîya.” Dedê ci zî qebûl kerdo. Zewiciyayiş ra dima qicê înan biyê merdê, biyê merdê… Xeylî wext winî dewam kerdo la seba ke warê ci kor nêbo maya mi arda.

Cîneke: Ez Xalîsa ya. Keynaya Hecî Ekremî ya. Ez zî tiya ra ya… May û pîyê mi yewbînan ra hes kerdo, winî zewiciyayê. Ma zî winî kerd. Xwura keyeyê ma de edet o, tenya waya mina tewr girde mêrdeyê xwu roca waştişî dîyo. Pîyê mi ewnîya ke hizûrê înan çin o, vat “Şima kamî ra hes bikerê, ez do şima bidî ey…”

Mêrdek: Pîyê mi qicanê xwu ra zaf hes kerdêne (Fotografê kehanî yenê ekranî ser). Yeno mi vîr, cixara kerdêne cebê ma, vatê “Bişimê, rew bibê gird.” (Peşmirîyeno). Tewfîqê ma des û panc serre bi, pîyê mi o zewicna. Dima, wexto ke lîse de ma kewtî grûbanê siyasîyan miyan, ez kewta hepisxane…

Cîneke: Pîyê mi esnaf bi. O wext çarşî de dikanê ma, çend banê ma estbî, ma bi kîra dayêne hakim, savcî û doktoran... Yeno mi vîr, maya mi her wext cînîyanê înan dir suhbet kerdêne, qehwe şimitêne. Înan cixara antêne, maya mi zî winî hewes kerd…

Mêrdek: Hepis ra dima mi zaf zehmetî ante. Pîyê mi şibi rehmet, kar çinê bi, ez şiya teber, xerîbî… Dima ez ageyraya, ma tiya de yewbînî şinasna.

Cîneke: Ma yewbînî şinasna, maya ci ameye ez waşta. Ma nîşanî kerdî…

Mêrdek: Helbet mi siyaset ra fek veradabi. Mi hazirî kerdêne ke veyveyê xwu bikerî.

Cîneke: Rocêk birayê mi ame, vat “Mi sûke de Mehemed dî, şalwarî kerdê xwu payî.” Tabî, o wext şalwarî kince dewijan bî. Ez zaf aciz biya.

Mêrdek: (Huyeno) Mi keyeyê aye rê telefon kerd, maya ci akerd, vat “To ra herediyaya, nîna telefonî ser.” Mi vat “Qey çî?” Vat “To şalwarî kerdê xwu payî…” (Pawena) A roce mi fek şalwaran ra verada…

Cîneke: Ma zewiciyayî, dima keynaya ma ameye dinya. Ma vat wa qicê ma tayn rehetî bivînê, wa zehmetî nêancê. Ma winî zî kerd, tenya di tenî ardî dinya û înan rê çiyêk kêmî nêkerd.

Mêrdek: Ne keye de, ne zî teber de çiyêkê înan kêmî nêbi…

(Fotografê ke plajan, restoranan, rocbiyayişan de antê yenê ekranî ser.)

Keyneke: Ez zî, birayê mi zî ma nêşenê zey may û pîyê xwu bi Kurdî qisey bikerê. Yanî ma fam kenê la ma nêşenê qisey bikerê…

Lacek: La ez teber de, embazan miyan de tayn mûsaya: beşila, koçike, kutik, îsot…

Keyneke: Îsot Kurdî nîyo…

Lacek: Yanî ez çend çekuyan zana… Înglîzkîya mi weş a, ez lîse de mûsaya. Nika zî ez him unîversîte de wanena, him zî Fransî mûsena, şina kurs…

Rejîsor: Şima xwu weş nêda şinasnayiş, tayn behsê xwu bikerê…

Keynek: Ez vîst û şeş serre ya, malim a… Winî…

Rejîsor: Nameyê to çi yo?

Keynek: Derya Dîcle.

Rejîsor: Ti qisey nekêna xoce, tayn qisey bike, şerm meke.

Keynek: (Şermayena) Ez vacî çi?

Rejîsor: May û pîyê to vanê “Qicê ma rehetî de biyî gird.”

Keynek: E, raşt a.

Rejîsor: Yanî ti zey zengînan biya gird.

Keynek: Winî yo.

Rejîsor: Mesela, gama ke ti cêbê montê xwu yê kehanî de panc lirayî vînena, keyfê to beno weş?

(Pêrû piya huyenê)

Keynek: E.

Rejîsor: Xorto, to nameyê xwu nêvat?

Lacek: Berke Adar. (Paweno) Pîyê mi nameyê kalikê mi nabi mi ra, Şêxmus Adar. La mekteb de her kesî mi rê kuşatê xirabî kerdêne, bi mi huyayêne, vatêne “Şêxo!” Her ke înan qeşmerî bi mi kerdêne, mi pîyê xwu rê vatêne… Ey zî vatêne “Nameyê pîyê min o, eke ti nêvazenê, bibe des û heşt serre, dima şo mehkema ake, ez anêkena…” Dima ez biya heştês serre, mi bi xwu mehkema akerde, nameyê xwu bedilna.

Rejîsor: Nameyê to yo newe to bi xwu veçinit?

PEYNÎ