Penîrê Ma

Hende însan nêweşîya korona ver merd, kes nêeşka vejîyo teber; sîstemê dinya xeripiya. Vîrûsî şiyayiş û ameyiş, dayiş û girewtiş, werdiş û şimitiş heme bedilna. Meydan û cadeyê metropolan biyî veng. Kaosê modernîte û postmodernîte safî qedîya, dinya anêgeyra, cayê xwu de vinderte. Labelê ez nêvinderta! Mi pêro dersêê xwu, karê xwu yê bînî hewaleyê asîstanan kerdî. Ez kewta laboratuwarê xwu, bi rocan zere de menda. Seba ke însanê bînî biciwîyê mi hema ke xwu kiştêne. Peynîya peynî de mi derman îcad kerd!

Dermanê mi rew vila bi. Çend unîversîte, şîrket û fîrmayanê bînan zî mi ra dima tecrube kerd, formulê mi aver berd, la esasê ci, yê mi bi. Patentê dermanê tewr başî mi dest de bi. La mi mesela nêkerde meselaya ticarî, mi vat wa vila bo ke şar nêmiro. Hem serkewtişê formulê mi, hem ino însanîyetê mi bala heme dinya ant. Peynî de Enstîtuya Karolînskaya îlan kerd ke Xelata Nobelî bidê mi. Enê ra dima ez zaf namdar biya. Televîzyonan hewteyêk fotografê mi, roportajê mi weşanayî.

Verî ke ez şirî Stockholm û xelata xwu bigêrî, maya mi telefon kerd:

-Ti do key şirê?

-Des rocî dima.

-Baş o... (Tayê teredut kena) Ez do çiyêk vaca...

-Vace dayê.

-Embiryana ma Xefe esta.

-E.

-Keynaya ci zî uca der a.

-Yaw ez nêzewicyena ha!

-Ero keyneke zewicyaye ya.

-Himm…

-Hela biewnî halê ci! Mûsayo vaco “ez nêzewicyena, ha ez nêzewicyena!” Ax Hecî Mehemed ax! Qicê dinya alemî wanenê, kewenê kar û zewicyenê, lacê to hesreta veyve û tornan to çim de verda...

-Temam dayê, temam...

-Nê, temam nîyo! Ti domananê şarî nêvînenê...

-Ez qurban, heta nika qicê kamî biyo profesor û xelata Nobelî girota?

-Lacê şarî nameyê pîyê xwu, maya xwu, pîrik û kalikê xwu nanê domananê xwu wa... E, ti jî şo nameyê pîyê xwu rone xelata xwu!

Mi ewnîya vengê waya mi yeno, maya mi ra hêrs bena ke ina mesela akerda û reya hezarin a ke bermena. Ez kewta miyan, mi va:

-E maya mi... To çiyêk vatêne...

-Xefe vana, gama ke şi Stockholm wa keynaya mi zî bivîno.

-Yaw hende hazirey, merasîm...

-Keyneke par û pêrar nêweşî ver nêameye... (Zincîya xwu pak kena) Di serrî yê ke nêameya, maya xwu nêdîya.

-Heme dinya...

-Şo keyneke bivîne, halê ci biperse...

Waya mi fina midaxele kena, la maya mi goş nêdana ci. Va:

-Vengê mi yeno?

-E.

-Cîneke do panc kîloyî zî penîr bierşawo. Ma do bidê kargo, wa bireso to, bibere teslîm bike... Temam?

Eza ke şina Stockholm û xelata Nobelî gêna, panc kîloyî penîrê dewe mi ra kêmî bi!